دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Luca Fezzi
سری: I Robinson. Letture
ISBN (شابک) : 885812801X, 9788858128015
ناشر: Laterza
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 382
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Il dado è tratto. Cesare e la resa di Roma به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب قالب ریخته می شود. سزار و تسلیم رم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در ژانویه 49 قبل از میلاد، سزار، فاتح گول، از اولتیماتوم سناتورها سرپیچی کرد. او در رأس چند گروه لژیونر از روبیکون عبور کرد و جمله معروفی را به زبان آورد. در همان روز او ریمینی، پادگان استراتژیک سرزمین ایتالیا را اشغال کرد. سپس به سمت جنوب رانده شد و خود رم را که قلب یک res publica بود که اکنون در دریای مدیترانه هژمونیک شده بود، تهدید کرد. پمپی که متهم به توقف او شده بود، با حرکتی کمتر معروف اما به همان اندازه سرنوشت ساز پاسخ داد. او به کل طبقه سیاسی دستور داد تا شهر را ترک کنند و به دنبال او بروند و از جنوب شبه جزیره یا حتی از بالکان به ضدحمله بپردازند. وحشت غیر قابل وصف بود. رومیان هرگز با چنین وضعیتی مواجه نشده بودند. این شهر در تاریخ چند صد ساله خود همواره با موفقیت های متفاوت در برابر دشمنان خارجی و داخلی دفاع شده است. در عوض، همراه با گنجینه بسیار غنی آن به سزار واگذار شد. در آن روزهای وحشتناک چه اتفاقی افتاد؟ چگونه چنین وضعیت گیج کننده ای به وجود آمد؟ آیا رم واقعا غیرقابل دفاع بود؟ عواقب فرار پمپئیان چه بود؟ برای پاسخ، باید فضای سیاسی و نهادی را بازسازی کرد که res publica شکوهمند را به یک سیستم فرسوده و فاسد تبدیل کرده بود که بسیاری دیگر به آن اعتقاد نداشتند و سزار با سرعتی چشمگیر توانست آن را خم کند.
Nel gennaio 49 a.C, Cesare, conquistatore delle Gallie, sfidò un ultimatum senatorio. Alla testa di alcune coorti legionarie varcò il Rubicone, pronunziando una celebre frase. Nello stesso giorno occupò Rimini, presidio strategico della terra Italia. Si spinse poi verso sud, minacciando la stessa Roma, cuore di una res publica ormai egemone sul Mediterraneo. Pompeo, incaricato di fermarlo, rispose con una mossa meno celebre ma altrettanto fatidica. Ordinò all'intera classe politica di abbandonare la città e di seguirlo, per contrattaccare dal meridione della Penisola o, addirittura, dai Balcani. Il panico fu inenarrabile. Mai i romani si erano trovati di fronte a una situazione del genere. L'Urbe, nella sua secolare storia, era stata sempre difesa, con alterne fortune, da nemici esterni e interni. A Cesare essa fu invece abbandonata, assieme al suo ricchissimo tesoro. Che cosa avvenne in quei terribili giorni? Come si giunse a una situazione tanto sconcertante? Roma era davvero indifendibile? Quali furono le conseguenze della fuga pompeiana? Per rispondere occorre ricostruire la temperie politica e istituzionale che aveva trasformato la gloriosa res publica in un sistema logoro e corrotto, nel quale ormai troppi non credevano più, e che Cesare riuscì a piegare con rapidità impressionante.