دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Peter Bogdanovich. Jonathan Rosenbaum (editor)
سری: La cultura
ISBN (شابک) : 8842822612, 9788842822615
ناشر: Il Saggiatore
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Il cinema secondo Orson Welles به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سینما از نظر اورسن ولز نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اورسن ولز مخل ترین و تعیین کننده ترین هنرمند از زمان ظهور سینمای صدا بود. او در سن بیست و سه سالگی با اعلام از طریق رادیو حمله به زمین توسط موجودات مریخ را شوکه کرد. در بیست و پنج سالگی، با اثری حیاتی مانند همشهری کین، گرامر فیلم را با تحمیل تکنیک هایی مانند عمق میدان، برداشت طولانی و برداشت طولانی بازنویسی کرد. از آن زمان، کار حرفه ای او مبارزه دائمی بین استعداد هنری عظیم و منطق خفه کننده صنعت فیلم بوده است. او به طرز چشمگیری جلوتر از زمان خود، بقیه عمر خود را مشرف به یک پرتگاه گذراند. از یک سو سرگیجه هنر، دیو بازیگری، نیروی تاریکی که از سکانس های خیره کننده فیلم هایش سرچشمه می گرفت. از سوی دیگر، هزاران سازش، نقش های تحقیرآمیز پذیرفته شده برای تامین مالی یک شاهکار دیگر، ارواح افسردگی، الکل، خلاقیت و شکست انسانی. و در میان همه اینها، فیلمها و نمایشنامههایی که با قدرت کلاسیکهای بزرگ به ارتعاش در میآیند، از «غرور آمبرسونها» تا «اتللو»، از «بانوی شانگهای» تا «کوئینلان دوزخی». یک بعدازظهر در سال 1968، این ولز بود که به پیتر بوگدانوویچ - که در آن زمان کارگردان جوانی بود، که بعداً نویسنده درجه یک شد - تلفن کرد تا از او بخواهد که با او مصاحبهای بنویسد که حقیقت و رستگاری خود را به او بسپارد.
Orson Welles è stato l'artista più dirompente e decisivo dall'avvento del cinema sonoro. A ventitré anni sconvolse l'America annunciando alla radio l'invasione della Terra da parte di creature venute da Marte. A venticinque, con un'opera cruciale come "Quarto potere", riscrisse la grammatica filmica imponendo tecniche come la profondità di campo, il long-take e il piano sequenza. Da allora la sua carriera fu una lotta incessante tra un talento artistico smisurato e le logiche asfissianti dell'industria cinematografica. Drammaticamente in anticipo sui tempi, visse il resto della sua vita affacciato su un precipizio. Da una parte la vertigine dell'arte, il demone della recitazione, la forza oscura che sprigionava dalle sequenze abbaglianti dei suoi film; dall'altra i mille compromessi, i ruoli svilenti accettati per finanziare l'ennesimo capolavoro, gli spettri della depressione, dell'alcol, del fallimento creativo e umano. E in mezzo a tutto questo, film e opere teatrali che vibrano della potenza dei grandi classici, dall'"Orgoglio degli Amberson" a "Otello", dalla "Signora di Shangai" all'"Infernale Quinlan". Un pomeriggio del 1968, fu proprio Welles a telefonare a Peter Bogdanovich allora giovane regista, poi diventato autore di prima grandezza - per chiedergli di scrivere insieme a lui il libro-intervista a cui avrebbe affidato la sua verità e il suo riscatto.