دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Anna Muller
سری:
ISBN (شابک) : 0190499869, 9780190499860
ناشر: Oxford University Press, USA
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 344
[345]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 23 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب If the Walls Could Speak: Inside a Women's Prison in Communist Poland به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اگر دیوارها می توانستند صحبت کنند: داخل یک زندان زنان در لهستان کمونیستی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
شبح مجازات زندان حتی برای جرایم سیاسی جزئی به عنصری از زندگی روزمره در لهستان پس از جنگ تبدیل شد. در لهستان بین دو جنگ، زندان، مخصوصاً برای کمونیست ها، به عنوان یک آیین گذر، تمرین استقامتی و آموزش مهارت های زندگی در دانشگاه عمل می کرد. نظم پس از جنگ تغییری چشمگیر به همراه داشت، زیرا کمونیستها در سراسر منطقه، که اغلب جانبازان زندانهای بینجنگ یا اردوگاههای کار اجباری زمان جنگ بودند، از مکانهای حبس به عنوان راهی برای شکل دادن به آینده استفاده میکردند. سیستم زندان به عنوان ابزاری برای انقیاد جامعه و خاموش کردن یا نابودی دشمنان - ضد کمونیست ها و همچنین کمونیست های متعهد - عمل می کرد. دستگیری ها، محاکمه ها و احکام زندان به طور مستقیم و غیرمستقیم ده ها هزار نفر را تحت تأثیر قرار داد و باعث ایجاد ترس و ناامنی در بسیاری دیگر شد. بسیاری از کسانی که به عنوان دشمنان مقامات جدید کمونیستی پس از جنگ زندانی شدند، زنان بودند. برخی به دلیل همکاری ادعایی خود با مقاومت نازی ها در طول جنگ، برخی به دلیل فعالیت های پس از جنگ در گروه های مختلف غیرنظامی و شبه نظامی، و برخی دیگر نیز بر اساس روابط خود با افرادی که قبلاً زندانی شده بودند به زندان افتادند. برای برخی، شواهدی از فعالیت های ضد دولتی آنها وجود داشت، در حالی که برای بسیاری دیگر اتهامات ساختگی بود. در این اثر، آنا مولر زندگی زندان این زنان را از طریق نوشتههای زندگینامهای، پروتکلهای بازجویی، گزارشهای جاسوسی سلولی و مصاحبههای اصلی با زندانیان سیاسی سابق کشف میکند. مصاحبه شوندگان او روایت های خود را از آنچه در جریان دستگیری، بازجویی و حبس آنها اتفاق افتاد، نقل کردند. آنها همچنین احساسات خود را بررسی کردند: تعجب، سردرگمی، ترس و خشم. اگرچه زندانی شدن آنها زندگی آنها را مختل کرد، آنها را از خانواده ها جدا کرد، و درد و رنج زیادی را به بار آورد، اما زنان در بازجویی هایشان به این فکر کردند که چگونه خود را از نو ساختند. حواس خود را برای جهت دهی در فضای زندان به کار گرفتند. و از بدن خود برای به دست آوردن کنترل بر خود و به عنوان وسیله ای برای اعمال فشار بر مقامات استفاده می کردند. خلاقیتی که آنها به صورت فردی و جمعی در سلول های خود به نمایش گذاشتند به آنها کمک کرد تا با وجود آزار و اذیت افسران بازجویی و نگهبانان، ظاهری از زندگی عادی را در داخل دیوارهای زندان بازسازی کنند. با بررسی زندگی زنان در سلولهای زندانهای دوران کمونیستی، اگر دیوارها میتوانستند صحبت کنندبه درک ما از اجبار و مقاومت در رژیمهای توتالیتر کمک میکند.
The specter of a prison punishment for even slight political offenses became an element of daily life in post-war Poland. In interwar Poland, imprisonment, especially for communists, had served as a rite of passage, endurance training, and a university teaching life skills. The post-war order brought a dramatic shift, as communists all over the region, often veterans of interwar prisons or war-time concentration camps, used incarceration sites as a way to mold the future. The prison system functioned as a tool to subjugate society and silence or destroy enemies- anti-communists as well as committed communists. Arrests, trials, and prison sentences directly and indirectly affected tens of thousands of people and instilled fear and insecurity in many more. Many of those imprisoned as enemies of the new post-war Communist authorities were women. Some were jailed for their alleged collaboration with the Nazi resistance during the war, some for post-war activities in various civil and quasi-military groups, still others on the basis of their relationships with those already imprisoned. For some, there was evidence of their anti-state activities, while for many others the accusations were contrived. In this work, Anna M�ller unearths the prison lives of these women through their autobiographical writings, interrogation protocols, cell spy reports, and original interviews with former political prisoners. Her interviewees narrated their own versions of what happened during their arrests, interrogations, and confinement. They also explored their emotions: surprise, confusion, fear, and anger. Although their imprisonments interrupted their lives, separated them from families, and caused much suffering, the women reflected on how they refashioned themselves during their interrogations; applied their senses to orient themselves in the prison space; and used their bodies to gain control over themselves and as a means to exercise pressure on the authorities. The creativity that they displayed individually and collectively in their cells helped them rebuild a semblance of normal life inside prison walls despite the abuses inflicted by interrogation officers and guards. By examining women's lives in the cells of Communist-era prisons, If the Walls Could Speak contributes to our understanding of coercion and resistance under totalitarian regimes.