Identifying Marks: Race, Gender, and the Marked Body in Nineteenth-Century America

آنچه ما از بدن مشخص شده در ادبیات و فرهنگ آمریکایی قرن نوزدهم می دانیم اغلب با هستر پرین از اسکارلت نامه شروع می شود و با Queequeg موبی دیک به پایان می رسد. این مطالعه به حضور مردان و زنان برجسته در مجموعه‌ای چالش‌برانگیز از آثار متعارف و کمتر شناخته‌شده، از جمله روایت‌های اکتشافی، عاشقانه‌ها و رمان‌های مرزی می‌پردازد. جنیفر پوتزی نشان می‌دهد که چگونه خالکوبی‌ها، اسکارها و مارک‌ها می‌توانند هم به عنوان ننگ و هم به عنوان نمادی از شفا و بقا عمل کنند، بنابراین مرز بین جنبه‌های زیستی و اجتماعی، جسمانی و معنوی را محو می‌کنند.

بررسی متونی مانند < i>Typee، کلبه عمو تام، اسارت دختران جو دوسر، Morgesons، Iola Leroy، و نیروهای متخاصم، پوتزی بازنمایی بدن مشخص شده را به رویدادهای مهم، باورها یا تغییرات فرهنگی، از جمله خالکوبی و اسارت، عشق عاشقانه، خانواده پدرسالار، و لغو و برده داری مرتبط می کند. تمرکز ویژه او هم بر مردان و هم بر زنان رنگین پوست و نیز زنان سفیدپوست است - به عبارت دیگر، بدن هایی که در قرن نوزدهم به معنای شخصیت نبودند و در نتیجه به دلیل ماهیت خود بسیار ترسناک بودند. این متون که گفتمان مربوط به عاملیت، قدرت و هویت را پیچیده می‌کنند، مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از بازنمایی‌ها و پاسخ‌ها به بدن مشخص شده را نشان می‌دهند - برخی که محصول تفکر ذات‌گرایانه درباره نژاد و هویت‌های جنسیتی هستند و برخی دیگر که پیچیده‌تر، نقد یا حتی می‌شوند. در برابر افکار متعارف شورش کنید.

What we know of the marked body in nineteenth-century American literature and culture often begins with The Scarlet Letter's Hester Prynne and ends with Moby Dick's Queequeg. This study looks at the presence of marked men and women in a more challenging array of canonical and lesser-known works, including exploration narratives, romances, and frontier novels. Jennifer Putzi shows how tattoos, scars, and brands can function both as stigma and as emblem of healing and survival, thus blurring the borderline between the biological and social, the corporeal and spiritual.

Examining such texts as Typee, Uncle Tom's Cabin, Captivity of the Oatman Girls, The Morgesons, Iola Leroy, and Contending Forces, Putzi relates the representation of the marked body to significant events, beliefs, or cultural shifts, including tattooing and captivity, romantic love, the patriarchal family, and abolition and slavery. Her particular focus is on both men and women of color, as well as white women-in other words, bodies that did not signify personhood in the nineteenth century and thus by their very nature were grotesque. Complicating the discourse on agency, power, and identity, these texts reveal a surprisingly complex array of representations of and responses to the marked body―some that are a product of essentialist thinking about race and gender identities and some that complicate, critique, or even rebel against conventional thought.