Icelandic Morphosyntax and Argument Structure

این کتاب مطالعه مفصلی از تغییرات ساختار استدلال ایسلندی در یک نظریه نحوی ساختار استدلال ارائه می دهد. نویسنده بر اساس نظریه‌پردازی اخیر در برنامه مینیمالیستی و ریخت‌شناسی توزیع‌شده، پیشنهاد می‌کند که بسیاری از آنچه که به طور سنتی به نحو نسبت داده می‌شود باید به رابط‌ها تنزل داده شود، و نظریه درج متأخر ریخت‌شناسی را با معناشناسی تطبیق می‌دهد. سیستم به دست آمده با ایجاد ساختارهای سلسله مراتبی که می توانند به بازنمایی های ریختی از یک سو و بازنمایی های معنایی از سوی دیگر ترجمه شوند، جفت های معنی صدا را تشکیل می دهد. با این حال، مقدمات نحوی، هم صرف واج شناسی و هم معناشناسی را نادیده می گیرند. این نظریه بدون توسل به شروط خاص، محدودیت‌هایی را بر استدلال بیرونی افعال علّی-تغییر، محدودیت‌های تفسیری بر اشیاء اسمی، و تفسیر فاعلی اختیاری افعالی که حرکت خودگردان را نشان می‌دهند، به دست می‌آورد.

This book provides a detailed study of Icelandic argument structure alternations within a syntactic theory of argument structure. Building on recent theorizing within the Minimalist Program and Distributed Morphology, the author proposes that much of what is traditionally attributed to syntax should be relegated to the interfaces, and adapts the late insertion theory of morphology to semantics. The resulting system forms sound-meaning pairs by generating hierarchical structures that can be translated into morphological representations, on the one hand, and semantic representations, on the other. The syntactic primitives, however, underdetermine both morphophonology and semantics. Without appealing to special stipulations, the theory derives constraints on the external argument of causative-alternation verbs, interpretive restrictions on nominative objects, and the optionally agentive interpretation of verbs denoting self-directed motion.