I Wish I Were Engulfed in Flames: My Insane Life Raising Two Boys with Autism

دنیای کثیف و کثیف سفر یک مادر اوتیسم - از سکس تا بابا نوئل.

جنی دکر پنج فوت هیچ و صد و [تدوین شده] است. پوند - یک دختر چهل و چند ساله که از خودش تعریف می‌کند، که اغلب بامزه خوانده می‌شود اما هرگز سکسی نیست. او دو پسر مبتلا به اوتیسم در دو طرف طیف دارد (جیک و جکسون)، شوهری که شکار را به کارهای خانه ترجیح می دهد، یک شپرد استرالیایی به نام شوگر و یک قورباغه آلبینو به نام هامبرت هامبرت. این داستان اوست - خاطرات گستاخانه، شخصی و گاهی تکان دهنده از عزم یک زن برای بزرگ کردن دو بچه سالم مبتلا به اوتیسم و ​​حفظ سلامت عقل او در این روند. همیشه آسان نیست. بین حوادث «مفوض»، عصبانیت‌های خلقی، و توصیه‌های «مفید» در مورد فرزندپروری از سوی همشهریانش در فروشگاه مواد غذایی، جنی اغلب خود را می‌خواهد چیزی پرتاب کند. با فصل‌هایی مانند: «غلغلک دادن به وینر»، «چرا از پوکمون متنفرم»، «بابانوئل: قبلاً به آن استراحت بده» و «اوپرا دلیلی است که کودکم فکر می‌کند می‌خواهم او را در وان غرق کنم» کاش در شعله های آتش غرق می شدم همچنین شامل فصل های کوچکی است که توسط پسر بزرگش، جیک نوشته شده است.

خوانندگانی که به دنبال خنده و الهام هستند، آن را به وفور همراه با هزاران حکایات سورئال در اینجا خواهند یافت. که باعث می شود یا سر خود را در کمال ناباوری تکان دهید (برای کسانی که با دنیای اوتیسم آشنا نیستند) یا به نشانه تشخیص سر تکان دهید (برای کسانی که هستند). همانطور که جنی می گوید، "من یک "عادی" جدید ایجاد کردم.

The down and dirty world of one autism mom's journey—from sex-ed to Santa Claus.

Jeni Decker is five-foot nothing and one hundred and [redacted] pounds—a self described roly-poly, forty-something, Reubenesque bon-bon of a gal, often called cute but never sexy. She has two sons with autism on opposite ends of the spectrum (Jake and Jaxson), a husband who prefers hunting to household chores, an Australian Shepherd named Sugar, and an albino frog named Humbert Humbert. This is her story—a brash, personal, and some-times shocking memoir of one woman’s determination to raise two healthy kids with autism and keep her sanity in the process. It’s not always easy. Between “poop” incidents, temper tantrums, and the “helpful” advice about parenting from her fellow citizens in the grocery store, Jeni often finds herself wanting to throw something. With chapters like: “Tickling the Weiner,” “Why I Hate Pokemon,” “Santa: Give it a Friggin’ Rest, Already,” and “Oprah’s the Reason My Kid Thinks I Want to Drown Him in the Tub,” I Wish I Were Engulfed in Flames also includes mini-chapters written by her eldest son, Jake.

Readers looking for laughter and inspiration will find it here aplenty, along with tons of surreal anecdotes that will have you either shaking your head in disbelief (for those unacquainted with the world of autism) or nodding with recognition (for those who are). As Jeni says, “I developed a new ‘normal.’”