دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: June Hadden Hobbs
سری:
ISBN (شابک) : 0822956381, 9780822956389
ناشر: University of Pittsburgh Pre
سال نشر: 1997
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 679 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب I sing for I cannot be silent: the feminization of American hymnody, 1870-1920 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب من می خوانم برای من نمی توانم سکوت کنم: زنانه سازی سرودهای آمریکایی، 1870-1920 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کلیساهای انجیلی سرودهایی را که بین سالهای 1870 تا 1920 نوشته شدهاند، به قدری میخوانند که بسیاری از کودکان قبل از اینکه بتوانند متون مذهبی را بخوانند، آنها را به یاد میآورند. این سرودها بخش مهمی از زندگی مشترک مسیحی و روشی مهم و مؤثر برای آموزش آموزههای امروزی هستند، این سرودها در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در خدمت هدف اجتماعی دیگری بودند: آنها به زنان انجیلی در کلیساهای خود صدایی دادند. هنگامی که تجارت موسیقی مقدس پس از جنگ داخلی گسترش یافت، نوشتن متون سرود فرصت های انتشار را به زنانی داد که از موعظه، تدریس یا دعا با صدای بلند در گروه های مختلط منع شده بودند. سرودهای انجیل که از طریق بیان شفاهی مجاز بود، به زنان اجازه می داد تا الگوهای معنوی جایگزین را در کلیساها بیان کنند که برای شفاهی ارزش زیادی قائل بودند. این سرودهای زنانه محور "من می خوانم برای من نمی توانم ساکت باشم" هستند. جون هادن هابز با تکیه بر تجربه خود به عنوان یک باپتیست استدلال می کند که سنت انجیلی یک سنت شفاهی است - این سنت ضد روشنفکری نیست بلکه ضد چاپ است. . انجیلی ها بر حافظه و بداهه دهی خود به خود تکیه می کنند. سرودها به حافظه کمک می کنند و امکان تعامل بین زبان شفاهی و نوشتاری را فراهم می کنند. با مقایسه استفاده سرودهای زن و مرد از اشکال بلاغی، هابز نشان میدهد که چگونه زنان از تنها ارتباط شفاهی مجاز در عبادت عمومی استفاده میکنند. سرودهای انجیل به زنان این امکان را می داد که از سیستم پیچیده ای از تصاویری که قبلاً با زنان و خانه داری مرتبط است استفاده کنند. این سرود زنانه، با نمایان ساختن نسخههای متضاد مردانه و زنانه مسیحیت، نظام ارزشی آندرومرکزی مسیحیت انجیلی را به چالش کشید. هنگامی که این سرودها در کلیسا خوانده می شد، صداها و نظرات زنان از حوزه خصوصی خارج شد و به مذهب عمومی رفت. سرودها آنقدر قدرتمند است که امروزه توسط برخی اصولگرایان معاصر سرکوب شده است. جون هادن هابز در «من برای نمیتوانم سکوت کنم میخوانم» ترکیبی بینرشتهای از تحلیلهای ادبی فمینیستی، تاریخ اجتماعی، بلاغت و نظریه ترکیب، سرودشناسی، زندگینامه و الهیات را به کار میگیرد تا سرودهای اصلی عبادت در اکثر کلیساهای انجیلی امروزی را بررسی کند.
Evangelical churches sing hymns written between 1870 and 1920 so often that many children learn them by rote before they are able to read religious texts. A cherished part of communal Christian life and an important and effective way to teach doctrine today, these hymns served an additional social purpose in the late nineteenth and early twentieth centuries: they gave evangelical women a voice in their churches. When the sacred music business expanded after the Civil War, writing hymn texts gave publishing opportunities to women who were forbidden to preach, teach, or pray aloud in mixed groups. Authorized by oral expression, gospel hymns allowed women to articulate alternative spiritual models within churches that highly valued orality. These feminized hymns are the focus of "I Sing for I Cannot Be Silent." Drawing upon her own experience as a Baptist, June Hadden Hobbs argues that the evangelical tradition is an oral tradition--it is not anti-intellectual but antiprint. Evangelicals rely on memory and spontaneous oral improvisation; hymns serve to aid memory and permit interaction between oral and written language. By comparing male and female hymnists' use of rhetorical forms, Hobbs shows how women utilized the only oral communication allowed to them in public worship. Gospel hymns permitted women to use a complex system of images already associated with women and domesticity. This feminized hymnody challenged the androcentric value system of evangelical Christianity by making visible the contrasting masculine and feminine versions of Christianity. When these hymns were sung in church, women's voices and opinions moved out of the private sphere and into public religion. The hymns are so powerful that they are suppressed by some contemporary fundamentalists today. In "I Sing for I Cannot Be Silent" June Hadden Hobbs employs an interdisciplinary mix of feminist literary analysis, social history, rhetoric and composition theory, hymnology, autobiography, and theology to examine hymns central to worship in most evangelical churches today.