دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب I figli di Costantino
دانلود کتاب پسران کنستانتین
مشخصات کتاب
I figli di Costantino
ویرایش:
نویسندگان: Pierre Maraval
سری:
ISBN (شابک) : 9788899470036
ناشر: 21 Editore
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 38,000
در صورت تبدیل فایل کتاب I figli di Costantino به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پسران کنستانتین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب پسران کنستانتین
امپراتور کنستانتین چهار پسر داشت: کریسپوس، کنستانتین دوم، کنستانس و کنستانتیوس دوم. سه نفر از آنها به سرنوشت غم انگیزی دست یافتند. اولین نفر، کریسپو، زمانی که پدرش هنوز زنده بود، در شرایطی مرموز ناپدید شد. دو نفر دیگر، کنستانتین دوم و کنستانس، برای مدت کوتاهی در قدرت باقی ماندند: سه سال اول (337-340)، سیزده سال دوم (337-361): هر دو پس از آن به پایان نسبتاً غم انگیزی رسیدند. این سومین پسر، کنستانسیوس دوم بود، کسی که بیش از هر کس دیگری می‌خواست پادشاهی خود را به یاد پدرش که طولانی‌ترین زمان حکومت را بر عهده داشت (337-361) بگذارد. با این حال، با وجود بیست و چهار سال سلطنت و علیرغم دفاع مؤثر از مرزها، تلاش اغلب بیهوده برای متحد نگه داشتن کلیسا و تلاش های متعدد خنثی شده برای غصب، افکار عمومی هرگز از کنستانسیوس با علاقه خاصی یاد نکرده است، احتمالاً یک تأمل است. از نارضایتی که بزرگترین مورخ آن زمان، آمیانوس مارسلینوس، او را به آیندگان سپرد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
L'imperatore Costantino ebbe quattro figli: Crispo, Costantino II, Costante e Costanzo II. Tre di loro ebbero un destino tragico. Il primo, Crispo, scomparve in circostanze piuttosto misteriose quando il padre era ancora in vita. Altri due, Costantino II e Costante, rimasero al potere per un periodo piuttosto breve: tre anni il primo (337-340), tredici il secondo (337-361): a entrambi toccò poi una fine piuttosto ingloriosa. Fu il terzogenito, Costanzo II, quello che più di ogni altro volle collocare il proprio regno nel ricordo del padre, a governare più a lungo (337-361). Tuttavia, nonostante i ventiquattro anni di regno e malgrado l'efficace difesa dei confini, lo sforzo, spesso vano, di mantenere la Chiesa unita e i numerosi tentativi di usurpazione sventati, l'opinione comune non ha mai ricordato Costanzo con particolare interesse, probabile riflesso dello sfavore con cui il più grande storico dell'epoca, Ammiano Marcellino, lo consegnò ai posteri.
