Hydrogeologie

ضرورت حیاتی آب بدین معناست که منبع آب زیرزمینی نیز در مقالات اولیه مورد توجه قرار گرفت، در ابتدا در کتاب‌های درسی زمین‌شناسی، جایی که انواع اصلی چشمه‌ها و آب‌های زیرزمینی در سنگ‌های سست به صورت کلمات و تصاویر ارائه می‌شد. . با این حال، تا سال 1912 بود که کتاب‌های اساسی K. KEILHACK، «کتاب درسی علوم آب‌های زیرزمینی و چشمه‌ها»، و H. HÖFER، «آب‌های زیرزمینی و چشمه‌ها» منتشر شد. هر دو حاوی بینش های ارزشمندی هستند که بسیاری از آنها امروزه نیز معتبر هستند. پس از آنها آثاری از O. LUEGER و R. WEYRAUCH (1914)، توسط W. KOEHNE (1928) و توسط PRINZ-KAMPE (1934)، که در آنها تخصص در حال حاضر در حال انجام است و همکاری لازم با تکنسین مورد تاکید قرار گرفته است. . جی. استینی، با این حال، این حق را برای خود محفوظ می‌داند که برای اولین بار در کتاب خود «Die Quellen» (1933) به تنوع چشمه‌ها توجه کند و به ویژه بر اهمیت آبراهه‌های زیرزمینی تأکید کند. در طول جنگ جهانی دوم و بلافاصله پس از آن، معابر توخالی و سیستم های آبرسانی متعدد تازه ساخته شده، بینش جدیدی را ارائه کردند. امروزه تمرکز تحقیقات کمتر بر روی خود منبع است تا کل جریان آب در یک توده سنگی. روابط بین حوضه آبریز، تامین آب زیرزمینی و نقطه خروج مهم است، به طوری که مکانیسم حرکت آب زیرزمینی را می توان به طور کلی ثبت کرد. در طول سال‌ها کار بررسی زمین‌شناسی در کوه‌های آلپ شرقی، توانستم تجربیات فراوانی از این ارتباطات به دست بیاورم و در طول جنگ جهانی دوم، زمانی که این فرصت را داشتم تا با متنوع‌ترین مسیرهای آبی در خانه آشنا و مطالعه کنم، آنها را گسترش دادم. و خارج از کشور.

Die Lebensnotwendigkeit des Wassers führte dazu, daß die unterirdische Wasserführung frühzeitig auch in der Literatur Beachtung fand, und zwar zu­ nächst in den Lehrbüchern der Geologie, wo die Haupttypen der Quellen und das Grundwasser in Lockergesteinen in Wort und Bild dargestellt wurden. Doch erst im Jahre 1912 erschienen die grundlegenden Bücher von K. KEILHACK, "Lehrbuch der Grundwasser- und Quellenkunde", und von H. HÖFER, "Grundwasser und Quellen". Beide enthalten wertvolle Erkenntnisse, die vielfach heute noch Gültig­ keit haben. Ihnen folgten Werke von O. LUEGER und R. WEYRAUCH (1914), von W. KOEHNE (1928) und von PRINZ-KAMPE (1934), in denen sich bereits die Spezia­ lisierung anbahnt und die notwendige Zusammenarbeit mit dem Techniker her­ vorgehoben wird. J. STINI aber blieb es vorbehalten, zum erstenmal in seinem Buch "Die Quellen" (1933) auf die Mannigfaltigkeit der Quellen aufmerksam zu machen und besonders die Bedeutung der unterirdischen Wasserwege zu betonen. Während des zweiten Weltkrieges und unmittelbar darnach vermittelten die zahlreichen neu erbauten Hohlgänge und Wasserversorgungsanlagen neue Er­ kenntnisse. Heute steht weniger die Quelle selbst im Vordergrund der Unter­ suchungen als vielmehr die gesamte Wasserführung in einem Gesteinskörper. Wichtig sind die Zusammenhänge von Einzugsgebiet, unterirdischer Wasser­ führung und Austrittsstelle, so daß der Mechanismus der unterirdischen Wasser­ bewegungen als Gesamtheit erfaßt wird. Bei meiner langjährigen geologischen Aufnahmsarbeit in den Ostalpen konnte ich reichliche Erfahrungen über diese Zusammenhänge sammeln und sie während des zweiten Weltkrieges erweitern, als ich Gelegenheit hatte, die verschiedensten Wasserführungen im In-und Ausland kennenzulernen und zu studieren.