Hybrider Wohlfahrtskorporatismus: Eine Analyse zur Veränderbarkeit des Pflegesystems und der Wohlfahrtsverbände

مطالعه حاضر به بررسی تداوم ساختارهای قدیمی در بخش مراقبت می پردازد و بر نقش سازمان های بهزیستی تمرکز می کند. ساختارهای قدیمی همکاری بین دولت و رفاه مستقل از اصلاحات گسترده در دهه 1990 جان سالم به در بردند و علیرغم تمایلات اقتصادی سازی همچنان بر کنترل بخش مراقبت تسلط دارند. در عین حال، دولت و سازمان های بهزیستی در یک رابطه تقابلی جدید با یکدیگر قرار دارند. این نشان می دهد که توسعه و مدیریت بخش مراقبت و سازمان های بهزیستی با تنش هایی مشخص می شود که در ابتدا قابل حل نیست. مفهوم هیبریدیتی توسعه یافته است که این طرح سازمانی پرتنش را در این ترتیب رفاهی روشن می کند. ترکیبی، یعنی اشکال مختلط نهادی، زمانی به وجود می‌آیند که تغییرات مسیر اصلاح‌محور با وابستگی‌های مسیر غیرقابل پیش‌بینی همراه باشد، این هسته رویکرد است.

Die vorliegende Studie untersucht die Beständigkeit alter Strukturen im Pflegesektor und nimmt dabei die Rolle der Wohlfahrtsverbände in den Blick. Alte Kooperationsstrukturen zwischen Staat und Freier Wohlfahrtspflege haben umfassende Reformen in den 90er Jahren überdauert und dominieren trotz der Ökonomisierungstendenzen immer noch die Steuerung des Pflegesektors. Gleichzeitig stehen Staat und Wohlfahrtsverbände in einem neuartigen, konfrontativen Verhältnis zueinander. Es zeigt sich, dass Aufbau und Steuerung des Pflegesektors und der Wohlfahrtsverbände von Spannungen gekennzeichnet sind, die sich zunächst nicht auflösen lassen. Es wird ein Hybriditätskonzept entwickelt, das dieses spannungsgeladene institutionelle Design in diesem Wohlfahrtsarrangement ausleuchtet. Hybride, d.h. institutionelle Mischformen entstehen, indem reformgetriebener Pfadwechsel von nicht absehbarer Pfadabhängigkeit begleitet wird, so der Kern des Ansatzes.