Humans Are Underrated: What High Achievers Know That Brilliant Machines Never Will

در حالی که فناوری در پیش است، مردم چه کاری بهتر از رایانه انجام خواهند داد؟

چه امیدی برای ما وجود خواهد داشت وقتی رایانه‌ها می‌توانند بهتر از انسان‌ها اتومبیل رانندگی کنند، تصمیمات دادگاه عالی را بهتر پیش‌بینی می‌کنند. نسبت به کارشناسان حقوقی، چهره ها را شناسایی کنید، به طور مفید در دفاتر و کارخانه ها بگردید، حتی برخی از جراحی ها را انجام دهید، همگی سریع تر، قابل اطمینان تر و ارزان تر از مردم؟

تصور یک سناریوی کابوس که در آن رایانه ها به سادگی کنترل می شوند، آسان است. اکثر وظایفی که اکنون مردم برای انجام آنها پول می گیرند. در حالی که ما هنوز به تصمیم گیرندگان سطح بالا و توسعه دهندگان رایانه نیاز خواهیم داشت، این وظایف باعث نمی شود اکثر افراد در سن کار مشغول به کار شوند یا استاندارد زندگی آنها افزایش یابد. سوال اجتناب‌ناپذیر - آیا میلیون‌ها نفر از دست می‌دهند، نمی‌توانند بهترین ماشین را انجام دهند؟ - به طور فزاینده‌ای بر تجارت، آموزش، اقتصاد و سیاست تسلط دارد.

نویسنده پرفروش استعداد بیش از حد ارزیابی می‌شود توضیح می دهد که چگونه مهارت هایی که اقتصاد ارزش گذاری می کند به روش های تاریخی تغییر می کند. توانایی‌هایی که برای موفقیت ما ضروری‌تر خواهند بود، دیگر مهارت‌های فنی و مهارت‌های چپ مغزی نیستند که پیشرفت‌های اقتصادی در گذشته از کارگران خواسته بود. در عوض، بزرگ‌ترین مزیت ما در کاری است که ما انسان‌ها قوی‌ترین آنها را برای انجام دادن برای یکدیگر و با یکدیگر انجام می‌دهیم، که ناشی از عمیق‌ترین و اساساترین توانایی‌های انسانی ما است - همدلی، خلاقیت، حساسیت اجتماعی، داستان سرایی، شوخ طبعی، ایجاد روابط، و ابراز وجود قدرتی بیشتر از آن چیزی که منطق می تواند به دست آورد. اینگونه است که ما ارزش بادوامی ایجاد می کنیم که به راحتی توسط فناوری تکرار نمی شود—زیرا ما سخت می خواهیم آن را از انسان ها بخواهیم.

این مهارت های با ارزش بالا مزیت رقابتی فوق العاده ای ایجاد می کند—مشتریان متعهدتر، فرهنگ های قوی تر، پیشرفت ایده ها و تیم های موثرتر. و در حالی که بسیاری از ما این توانایی‌ها را به‌عنوان ویژگی‌های ذاتی در نظر می‌گیریم - "او یک انسان واقعی است"، "او به طور طبیعی خلاق است" - به نظر می‌رسد که همه آنها می‌توانند رشد کنند. آنها در حال حاضر در طیف وسیعی از سازمان های دوراندیش توسعه یافته اند، مانند:

• کلینیک کلیولند، که بر آموزش همدلی پزشکان و همه کارکنان برای بهبود نتایج بیماران و کاهش هزینه های پزشکی تاکید دارد.
• ارتش ایالات متحده، که آموزش های خود را برای تمرکز بر تعامل انسانی متحول کرده است، که منجر به تیم های قوی تر و موفقیت بیشتر در ماموریت های دنیای واقعی می شود؛
• مدرسه بازرگانی استنفورد، که برنامه درسی خود را برای آموزش مهارت های بین فردی از طریق بازنگری کلی کرده است. تجربیات انسان به انسان.

با پیشرفت تکنولوژی، ما نباید روی شکست دادن رایانه‌ها در کاری که انجام می‌دهند تمرکز کنیم—در آن مسابقه شکست می‌خوریم. درعوض، ما باید ضروری ترین توانایی های انسانی خود را توسعه دهیم و به فرزندان خود بیاموزیم که نه تنها برای فناوری، بلکه برای غنای تجربه بین فردی ارزش قائل شوند. آنها به این دلیل ارزشمندترین افراد در جهان ما خواهند بود. کالوین ثابت می‌کند که به مراتب بیشتر از آنچه که اکثر ما تصور می‌کردیم، آنچه را که برای عالی بودن لازم است در حال حاضر داریم.

As technology races ahead, what will people do better than computers?

What hope will there be for us when computers can drive cars better than humans, predict Supreme Court decisions better than legal experts, identify faces, scurry helpfully around offices and factories, even perform some surgeries, all faster, more reliably, and less expensively than people?

It’s easy to imagine a nightmare scenario in which computers simply take over most of the tasks that people now get paid to do. While we’ll still need high-level decision makers and computer developers, those tasks won’t keep most working-age people employed or allow their living standard to rise. The unavoidable question—will millions of people lose out, unable to best the machine?—is increasingly dominating business, education, economics, and policy.

The bestselling author of Talent Is Overrated explains how the skills the economy values are changing in historic ways. The abilities that will prove most essential to our success are no longer the technical, classroom-taught left-brain skills that economic advances have demanded from workers in the past. Instead, our greatest advantage lies in what we humans are most powerfully driven to do for and with one another, arising from our deepest, most essentially human abilities—empathy, creativity, social sensitivity, storytelling, humor, building relationships, and expressing ourselves with greater power than logic can ever achieve. This is how we create durable value that is not easily replicated by technology—because we’re hardwired to want it from humans.

These high-value skills create tremendous competitive advantage—more devoted customers, stronger cultures, breakthrough ideas, and more effective teams. And while many of us regard these abilities as innate traits—“he’s a real people person,” “she’s naturally creative”—it turns out they can all be developed. They’re already being developed in a range of far-sighted organizations, such as:

• the Cleveland Clinic, which emphasizes empathy training of doctors and all employees to improve patient outcomes and lower medical costs;
• the U.S. Army, which has revolutionized its training to focus on human interaction, leading to stronger teams and greater success in real-world missions;
• Stanford Business School, which has overhauled its curriculum to teach interpersonal skills through human-to-human experiences.

As technology advances, we shouldn’t focus on beating computers at what they do—we’ll lose that contest. Instead, we must develop our most essential human abilities and teach our kids to value not just technology but also the richness of interpersonal experience. They will be the most valuable people in our world because of it. Colvin proves that to a far greater degree than most of us ever imagined, we already have what it takes to be great.