Humanitarian Intervention: Moral and Philosophical Issues

حقوق بین‌الملل صریحاً تصریح می‌کند که دولت‌ها نباید در امور سایر دولت‌ها مداخله نظامی یا غیرقانونی کنند. این اصل اصلی منشور سازمان ملل متحد است. اما حقوق بین‌الملل استثنایی نیز قائل است. زمانی که درگیری در داخل یک کشور تهدیدی برای صلح بین‌المللی باشد، مداخله نظامی سازمان ملل ممکن است ضروری باشد. (در واقع، منشور سازمان ملل متحد یک نیروی پلیس بین‌المللی را پیش‌بینی می‌کند، هرچند که هیچ‌وقت از این مفاد چیزی حاصل نشده است). منشور و سایر اسناد سازمان ملل همچنین تأکید می کنند که حقوق بشر باید محافظت شود - اما در گذشته مسئولیت حمایت از حقوق بشر در بیشتر موارد بر عهده دولت ایالتی است که در آن نقض حقوق صورت می گیرد. جای تعجب نیست که در این زمینه، این سؤال که سازمان ملل متحد یا در غیر این صورت چه حمایتی را باید از افراد در زمانی که حقوق بشر آنها توسط دولت‌هایشان یا با همدستی دولت‌هایشان نقض می‌شود، ارائه شود، موضوعی بحث‌برانگیز است. آیا اصل احترام به حاکمیت دولت باید بر اصل احترام به حقوق بشر غلبه کند؟ از لحاظ تاریخی چنین اجازه ای داده شده است، اما اخیراً بیشتر و بیشتر این بحث مطرح شده است که وقتی دولت ها به حقوق بشر شهروندان خود (یا سایرین که در محدوده آنها زندگی می کنند) احترام نمی گذارند، ممکن است در قبال اقدامات خود پاسخگو باشند. . آیا مداخله بشردوستانه نظامی قابل توجیه است؟ و اگر چنین است، در چه شرایطی؟ اینها سوالاتی است که در این مجموعه مقالات به آن پرداخته شده است.

تمرکز جلد بر اصول انتزاعی است. اگرچه گاهی اوقات به موارد خاصی اشاره می شود، مقالات در اینجا عمدتاً شامل تأمل فلسفی در مورد مسائل انتزاعی است. (یک جلد همراه در مورد مسائل خاص پیرامون یک مورد خاص، درس های کوزوو، به طور همزمان منتشر می شود.)

International law makes it explicit that states shall not intervene militarily or otherwise in the affairs of other states; it is a central principle of the charter of the United Nations. But international law also provides an exception; when a conflict within a state poses a threat to international peace, military intervention by the UN may be warranted. (Indeed, the UN Charter provides for an international police force, though nothing has ever come of this provision). The Charter and other UN documents also assert that human rights are to be protected―but in the past the responsibility for the protection of human rights has for the most part been allowed to rest on the government of the state where the violation of rights occurs. Not surprisingly in this context, the question of what protection (if any) should be provided by the UN or otherwise to individuals when their human rights are violated by their governments or with the complicity of their governments remains a contentious issue. Should the principle of respect for state sovereignty trump the principle of respect for human rights? Historically it has been allowed to do so, but recently it has been more and more widely argued that when states fail to respect the human rights of their citizens (or of others who reside within their boundaries), they may be held accountable for their actions. Is military humanitarian intervention justifiable? And if so, under what circumstances? Those are the questions addressed in this collection of essays.

The focus of the volume is on the abstract principles involved; though reference is sometimes made to specific cases, the essays here consist primarily of philosophical reflection on the abstract issues. (A companion volume on the specific issues surrounding a particular case, Lessons of Kosovo, is being published simultaneously.)