Humanists and Holy Writ: New Testament Scholarship in the Renaissance

این کتاب با تمرکز بر کار لورنزو والا، دانشمندان اسپانیایی Complutensian، و اراسموس روتردام، به بررسی مطالعات عهد جدید اومانیست‌های رنسانس می‌پردازد تا اندیشه‌های مذهبی، اخلاقی و سیاسی که بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. جری اچ. بنتلی نشان می دهد که انسان گرایان یک جهت گیری مجدد کامل در سنت غربی مطالعات عهد جدید ایجاد کردند. او دریافت که روش‌های اومانیست‌ها هم پیش‌بینی می‌کردند و هم بر مطالعات بعدی عهد جدید تأثیر می‌گذاشتند.

اومانیست‌ها رویه قرون وسطایی مطالعه عهد جدید را فقط در ترجمه لاتین و تفسیر آن بر اساس معیارهای الهیاتی از پیش تعیین‌شده رد کردند. . در عوض، آنها اصرار داشتند که مطالعات عهد جدید بر اساس متن اصلی یونانی باشد و معیارهای زبانی، تاریخی و زبان شناختی را در توضیح متون مقدس به کار گرفتند. این مطالعه بر تجزیه و تحلیل نسخه‌های خطی عهد جدید استوار است که انسان‌شناسان با آنها مشورت کرده‌اند و از نسخه‌های عهد جدید، ترجمه‌ها، حاشیه‌نویسی‌ها، و تفسیرهایی که آنها تهیه کرده‌اند.

Focusing on the work of Lorenzo Valla, the Spanish Complutensian scholars, and Erasmus of Rotterdam, this book examines the New Testament studies of the Renaissance humanists rather than their more frequently studied religious, moral, and political thought. Jerry H. Bentley shows that the humanists brought about a thorough reorientation in the Western tradition of New Testament studies. He finds that the humanists' methods both anticipated and influenced later New Testament scholarship.

The humanists rejected the medieval practice of studying the New Testament only in Latin translation and interpreting it in accordance with preconceived theological criteria. Instead, they insisted that New Testament studies be based on the original Greek text, and they employed linguistic, historical, and philological criteria in explaining the scriptures. This study rests on an analysis of the New Testament manuscripts that the humanists consulted and of the New Testament editions, translations, annotations, an commentaries that they prepared.