Human Thriving and the Law

ایده زندگی خوب - در مورد آنچه که شکوفایی انسان را تشکیل می دهد، به طور ضمنی، اساس و توجیه قانون است. قانون وجود دارد تا جوامع را در کنار هم نگه دارد. در تنش نگه داشتن حقوق افراد در برابر افراد، حقوق افراد در برابر انواع مختلف افراد غیر انسانی مانند شرکت ها (و بالعکس) و حقوق افراد افراد در برابر دولت (و بالعکس). در دولت‌های دموکراتیک، قوانین به نام آزادی‌های بیشتر یا مطلوب‌تر، از برخی آزادی‌ها جلوگیری می‌کنند. تنها توجیه قانون مطمئناً این است که به شکوفایی انسان تمایل دارد.

اما زندگی خوب چیست؟ زندگی پر رونق به چه معناست؟ لااقل از زمان آتنیان بزرگ، نیازی به بحث نبوده است. اما با کمال تعجب، از آنجایی که شکوفایی انسان تنها دلیل وجودی آن است، قانون در کمک به گفتگو کند بوده است.

هدف این کتاب شروع و تسهیل این گفتگو است. هدفش این است:

-وکلا را بپرسند: "قانون برای چیست؟"، و نتیجه گیری کند که این قانون برای به حداکثر رساندن شکوفایی انسان است

- وکلاء را بپرسد: "اما انسان چیست؟" موفق باشید؟»

- باعث می‌شود قضات و مدافعان بپرسند: «چگونه می‌توان قضاوت در مورد بهترین مصلحت بیمار رضایت‌بخش باشد مگر اینکه مبنای آن روشن شود؟»

The idea of the Good Life – of what constitutes human thriving, is, implicitly, the foundation and justification of the law. The law exists to hold societies together; to hold in tension the rights of individuals as against individuals, the rights of individuals as against various types of non-humans such as corporations (and vice versa), and the rights of individuals individuals as against the state (and vice versa). In democratic states, laws inhibit some freedoms in the name of greater, or more desirable freedoms. The only justification for law is surely that it tends to promote human thriving.

But what is the Good Life? What does it mean to live a thriving life? There has been no want of discussion, at least since the great Athenians. But surprisingly, since human thriving is its sole raison d’etre, the law has been slow to contribute to the conversation.

This book aims to start and facilitate this conversation.

It aims to:

-make lawyers ask: ‘What is the law for?’, and conclude that it is to maximise human thriving

-make lawyers ask: ‘But what does human thriving mean?’

-make judges and advocates ask: ‘How can a judgment about the best interests of a patient be satisfactory unless its basis is made clear?’