دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Reza Afshari
سری:
ISBN (شابک) : 081223605X, 9780585436173
ناشر: University of Pennsylvania Press
سال نشر: 2001
تعداد صفحات: 386
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Human Rights in Iran: The Abuse of Cultural Relativism (Pennsylvania Studies in Human Rights) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب حقوق بشر در ایران: سوء استفاده از نسبیت گرایی فرهنگی (مطالعات پنسیلوانیا در حقوق بشر) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
انتخاب شده توسط مجله Choice به عنوان یک عنوان علمی برجسته آیا اصول مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر واقعا جهانی هستند؟ یا، همانطور که برخی استدلال کرده اند، آیا آنها منحصراً از سنت های فلسفی غرب گرفته شده اند و بنابراین به بسیاری از فرهنگ های غیر غربی بی ربط هستند؟ آیا ادعای یک دولت نسبت به سنتهای بومی، و نه میثاقهای بینالمللی، باید دامنه حقوق اعطا شده به شهروندانش را تعیین کند؟ رضا افشاری در دفاع قاطع خود از اعلامیه ادعا میکند که بینش اخلاقی مندرج در این قرارداد و سایر موافقتنامهها پاسخی مناسب به این اعلامیه است. سوء استفاده از دولت مدرن افشاری با تاکید بر اینکه جدی ترین موارد نقض حقوق بشر توسط حاکمان دولتی ناشی از عوامل سیاسی و اقتصادی است نه نگرانی ادعایی برای اصالت فرهنگی، دولت خاصی را بررسی می کند که مدعی استثنای فرهنگی از جهانی بودن حقوق بشر بوده است، جمهوری اسلامی ایران. افشاری در مطالعه موردی آشکار خود به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه فرهنگ اسلامی و سیاست ایران از زمان سقوط شاه بر سیاست حقوق بشر در آن کشور تأثیر گذاشته است. او نقض حقوق بشر توسط روحانیون حاکم در ایران از زمان انقلاب را افشا می کند و نشان می دهد که ایران در نقض حقوق بشر خود مانند سایر دولت های مستبد رفتار قابل توجهی داشته است. برای بیش از دو دهه، ایران به طور سیستماتیک مخالفان را بدون روند قانونی به زندان انداخته، شکنجه و اعدام کرده و مخالفان سیاسی را در خارج از مرزهای دولتی ترور کرده است. علاوه بر این، ایران مانند سایر کشورهای ستمگر، مرتباً اتهامات ناظران حقوق بشر سازمان ملل متحد را رد کرده و با آن مقابله کرده و از اقدامات خود به عنوان اقدامات فرهنگی اصیل دفاع کرده است. افشاری در طول مطالعه خود به ادعاهای ایران مبنی بر نسبی گرایی فرهنگی می پردازد، یک تز بحث برانگیز در حال حاضر شدید. بحث در مورد جهانی بودن حقوق بشر او در خاطرات زندان از نقض واقعی حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی و شرایط سیاسی-اجتماعی که باعث یا اجازه آن را میدهد، آشکار میکند. افشاری در نهایت به گزارشهای کمتر خوانده شده سازمان ملل میپردازد که نشان میدهد پویایی قدرت بین ناظران حقوق بشر سازمان ملل و رهبران ایرانی در اجرای سیاستهای حقوق بشر در ایران ناکارآمد بوده است. افشاری با تحلیل انتقادی واکنشهای دولت نشان میدهد که جمهوری اسلامی، مانند سایر دولتهای ستمگر، مرتباً اتهامات ناظران حقوق بشر سازمان ملل را رد کرده و با آن مقابله کرده است و زمانی که تکذیبها آشکارا غیرقابل قبول بودند، از اقدامات خود به عنوان اقدامات فرهنگی اصیل دفاع میکردند. این دفاع به همان اندازه قانع کننده نیست، زیرا فاقد اجماع فرهنگی داخلی است.