Human Nature and Natural Knowledge: Essays Presented to Marjorie Grene on the Occasion of Her Seventy-Fifth Birthday

همه مارجوری گرن را می شناسند. تا حدودی به این دلیل است که او حضور دارد: زنده بودن، انرژی او، هوش تیزش، استعداد انتقادی اش، شوخ طبعی سریع، عشقش به صحبت کردن، اشتیاق او به فلسفه - همه با هم ترکیب می شوند تا او را اجتناب ناپذیر کنند. مارجوری گرن را نمی توان نادیده گرفت یا نادیده گرفت یا دست کم گرفت. او آنجاست - دازاین را به تصویر می‌کشد. این یک افتخار است که یک Festschrift به او تقدیم کنم. بزرگداشت او به فلسفه افتخار می کند. پروفسور گرن به روش متمایز خود (یا، باید بگوییم، به روش های متمایز) فلسفه آمریکایی را شکل داده است. او از اولین کسانی بود که اندیشه هایدگر را ... انتقادی ... به جامعه فلسفی آمریکا و انگلیس معرفی کرد، ابتدا در مقاله اولیه خود در مجله فلسفه (1938) و سپس در کتاب هایدگر (1957). او همچنین مانند کنیون ریویو (1957) درباره یاسپرس و مارسل نوشته است. کتاب آزادی وحشتناک گرن (1948) یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین مقدمه‌های اگزیستانسیالیسم بود و آثار او درباره سارتر از عمیق‌ترین و ژرف‌ترین مطالعات فلسفه او از ابتدایی‌ترین تا نوشته‌های بعدی بوده است: کتاب سارتر (1973) و مقالات او "L'Homme est une passion inutile: Sartre and Heideg Ger" در Kenyon Review (1947)، "نظریه سارتر در مورد احساسات" در مطالعات فرانسوی ییل (1948)، "سارتر: یک مطالعه فلسفی" در مایند (1969)، «گفتگوی زیبایی‌شناختی سارتر و مرلوپونتی» در جلد ابتدایی مجله انجمن پدیدارشناسی بریتانیا (1970)، «در اولین خواندن ابله د

Everybody knows Marjorie Grene. In part, this is because she is a presence: her vividness, her energy, her acute intelligence, her critical edge, her quick humor, her love of talking, her passion for philosophy - all combine to make her inevitable. Marjorie Grene cannot be missed or overlooked or undervalued. She is there - Dasein personified. It is an honor to present a Festschrift to her. It honors philosophy to honor her. Professor Grene has shaped American philosophy in her distinc­ tive way (or, we should say, in distinctive ways). She was among the first to introduce Heidegger's thought ... critically ... to the American and English philosophical community, first in her early essay in the Journal of Philosophy (1938), and then in her book Heidegger (1957). She has written as well on Jaspers and Marcel, as in the Kenyon Review (1957). Grene's book Dreadful Freedom (1948) was one of the most important and influential introductions to Existentialism, and her works on Sartre have been among the most profound and insightful studies of his philosophy from the earliest to the later writings: her book Sartre (1973), and her papers 'L'Homme est une passion inutile: Sartre and Heideg­ ger' in the Kenyon Review (1947), 'Sartre's Theory of the Emo­ tions' in Yale French Studies (1948), 'Sartre: A Philosophical Study' in Mind (1969), 'The Aesthetic Dialogue of Sartre and Merleau-Ponty' in the initial volume of the Journal of the British Society for Phenomenology (1970), 'On First Reading L'Idiot de