How We Became Posthuman: Virtual Bodies in Cybernetics, Literature, and Informatics

در این عصر رایانه‌های DNA و هوش مصنوعی، اطلاعات در حال از بین رفتن هستند، حتی با ناپدید شدن «جسم‌هایی» که زمانی آن‌ها را به فضای مجازی منتقل می‌کردند. در حالی که برخی از این تغییرات شگفت زده می شوند، و تصور می کنند آگاهی دانلود شده در رایانه یا انسان به سبک Star Trek بارگیری شده است، برخی دیگر با دیدن هیولاهایی که در ماشین ها جولان می دهند، آنها را با وحشت می بینند. در چگونه پساانسان شدیم، N. Katherine Hayles، تبلیغات تبلیغاتی را از واقعیت جدا می‌کند و به بررسی سرنوشت تجسم در عصر اطلاعات می‌پردازد.

هیلز سه داستان درهم تنیده را نقل می‌کند: چگونه اطلاعات بدن خود را از دست دادند، یعنی چگونه به عنوان موجودی جدا از اشکال مادی که آن را حمل می‌کنند، مفهوم‌سازی شد. ساخت و ساز فرهنگی و فناوری سایبورگ؛ و از بین بردن "موضوع" لیبرال اومانیست در گفتمان سایبرنتیک، همراه با ظهور "پسا مرد". هیلز نشان می‌دهد که برای درک اطلاعات به‌عنوان یک موجودیت بی‌جسم، چه چیزی باید پاک، فراموش و حذف می‌شد. بنابراین او از کنفرانس‌های میسی پس از جنگ جهانی دوم در مورد سایبرنتیک به رمان Limbo در سال 1952 توسط برنارد ولف، علاقه‌مند به سایبرنتیک، نقل مکان کرد. از مفهوم خودسازی تا کاوش های ادبی فیلیپ کی دیک از توهم و واقعیت. و از زندگی مصنوعی گرفته تا رمان‌های پست مدرن که مفاهیم دیدن انسان‌ها به‌عنوان سیستم‌های سایبرنتیک را بررسی می‌کنند.

اگرچه پساانسان شدن می تواند کابوس وار باشد، هیلز نشان می دهد که چگونه می تواند رهایی بخش باشد. از تولد سایبرنتیک تا زندگی مصنوعی، چگونه پساانسان شدیم گزارشی ضروری از چگونگی ورود ما به عصر مجازی و اینکه از اینجا به کجا می‌توانیم برویم ارائه می‌دهد.

**

In this age of DNA computers and artificial intelligence, information is becoming disembodied even as the "bodies" that once carried it vanish into virtuality. While some marvel at these changes, envisioning consciousness downloaded into a computer or humans "beamed" Star Trek-style, others view them with horror, seeing monsters brooding in the machines. In How We Became Posthuman, N. Katherine Hayles separates hype from fact, investigating the fate of embodiment in an information age.

Hayles relates three interwoven stories: how information lost its body, that is, how it came to be conceptualized as an entity separate from the material forms that carry it; the cultural and technological construction of the cyborg; and the dismantling of the liberal humanist "subject" in cybernetic discourse, along with the emergence of the "posthuman."

Ranging widely across the history of technology, cultural studies, and literary criticism, Hayles shows what had to be erased, forgotten, and elided to conceive of information as a disembodied entity. Thus she moves from the post-World War II Macy Conferences on cybernetics to the 1952 novel Limbo by cybernetics aficionado Bernard Wolfe; from the concept of self-making to Philip K. Dick's literary explorations of hallucination and reality; and from artificial life to postmodern novels exploring the implications of seeing humans as cybernetic systems.

Although becoming posthuman can be nightmarish, Hayles shows how it can also be liberating. From the birth of cybernetics to artificial life, How We Became Posthuman provides an indispensable account of how we arrived in our virtual age, and of where we might go from here.

**