How to be English: ... in 100 objects, occasions and peculiarities

فرهنگ انگلیسی گیج، مبهم و اغلب قرض گرفته شده است. هدف این کتاب این است که به خواننده یک زمینه کامل در ویژگی های خاص انگلیسی ها بدهد و پوچی ها و گرمای انگلیسی بودن را در بهترین حالت آن مشخص کند.

در این کتاب غول‌های فرهنگی معتبر انگلیسی مانند بیتلز، بیگ‌بن و آخرین شب پرمز در کنار چیزهای عجیب و غریب کمتر مشهوری مانند کیک‌های گوشت و پناهگاه کارگران، تخصیص به چشم می‌خورد. . در اینجا ما از زنگ‌زنان و رقصندگان موریس، کلاه‌های بولر ("نماد انگلیسی بودن محترم") و ژاکت کش باف پشمی ("نماد همبستگی ثابت طبقه متوسط") جشن می‌گیریم. ما وحشیگری پانچ و جودی و عشق تاریخی ما به پری ها را بررسی می کنیم، که زمانی آنقدر بخشی از روان انگلیسی بودند که آنها را "مذهب بریتانیایی" توصیف می کردند.

< /p>

در عین حال دوست داشتنی و بی احترامی، ستایش آمیز و کنجکاو، چگونه انگلیسی باشیم ممکن است به ما یاد دهد که چگونه یک بار دیگر انگلیسی باشیم.

English culture is confused, muddled and often borrowed. The purpose of this book is to give the reader a complete grounding in the idiosyncrasies of the English and to pin down the absurdities and warmth of Englishness at its best.

Featured in this book are such established English cultural behemoths as The Beatles, Big Ben and the Last Night of the Proms alongside less celebrated quirks such as meat pies and the working man's haven, the allotment. Here we celebrate the bell-ringers and morris dancers, bowler hats ('the symbol of respectable Englishness') and cardigans ('symbol of staid middle-class solidarity'). We examine the brutality of Punch and Judy and our historic love of fairies, once so much a part of the English psyche that they were described as 'the British religion'.

At once fond and irreverent, laudatory and curious, How to Be English might just teach us how to be English once again.