How Long Do We Live?: Demographic Models and Reflections on Tempo Effects

پرکاربردترین معیار طول عمر، دوره امید به زندگی در بدو تولد است که از میزان مرگ و میر خاص سنی با روش های جدول زندگی محاسبه می شود. در سال 2002، جان بونگارتز و گریفیث فینی این ایده انقلابی را معرفی کردند که این تخمین مرسوم از امید به زندگی دوره ای، هر زمان که طول عمر تغییر می کند، توسط یک اثر تمپو تحریف می شود. اثر تمپو به عنوان تورم یا کاهش تورم دوره وقوع یک رویداد جمعیتی ناشی از افزایش یا کاهش میانگین سنی که در آن رویداد رخ می دهد، تعریف می شود. برخی از جمعیت شناسان با این استدلال رادیکال موافقند. دیگران مخالفند این کتاب بحث در مورد بهترین روش اندازه گیری طول عمر دوره را بررسی می کند. در فصل‌های مختلف، متخصصان برجسته در جمعیت‌شناسی به طور انتقادی وجود اثر تمپو در مرگ‌ومیر را بررسی می‌کنند، توسعه‌ها و کاربردها را ارائه می‌کنند و معیارهای طول عمر دوره و گروه را با هم مقایسه می‌کنند. این کتاب درک عمیق‌تر و بینش‌های جدیدی در مورد سؤال اساسی \"چقدر زندگی می‌کنیم\" ارائه می‌کند؟

The most widely used measure of longevity is the period life expectancy at birth which is calculated from age specific death rates by life table methods. In 2002, John Bongaarts and Griffith Feeney introduced the revolutionary idea that this conventional estimate of period life expectancy is distorted by a tempo effect whenever longevity is changing. The tempo effect is defined as an inflation or deflation of the period incidence of a demographic event resulting from a rise or fall in the mean age at which the event occurs. Some demographers agree with this radical argument; others disagree. The book reviews the debate on how best to measure period longevity. In the various chapters, leading experts in demography critically examine the existence of the tempo effect in mortality, present extensions and applications, and compare period and cohort longevity measures. The book provides a deeper understanding of and new insights into the fundamental question "How long do we live"?