دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Ruth Feldstein
سری:
ISBN (شابک) : 0195314034, 9780195314038
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 305
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب چگونه احساس می شود که آزاد باشد: جنبندگان زنان سیاه و جنبش حقوق مدنی: ایالات متحده آمریکا آمریکایی های آفریقایی تبار جنگ داخلی دوره استعماری مهاجران انقلاب بنیانگذار دولت محلی آمریکای محلی تاریخ مطالعه تاریخی منابع آموزشی مقالات جغرافیا نقشه ها تاریخ نگاری مرجع آموزش زنان در مطالعات جهانی آمریکا جمعیت شناسی خاص علوم اجتماعی سیاست سقط جنین کنترل تولد نظریه فمینیستی حقوق مادری نویسندگان برتر آسیایی ها کتاب های درسی اجاره ای جدید استفاده شده بوتیک تخصصی علوم سیاسی جنسیت
در صورت تبدیل فایل کتاب How It Feels to Be Free: Black Women Entertainers and the Civil Rights Movement به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب چگونه احساس می شود که آزاد باشد: جنبندگان زنان سیاه و جنبش حقوق مدنی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سال 1964، نینا سیمون در سالن کارنگی نیویورک پشت یک پیانو
نشست تا چیزی را که او آن را "لحن نمایشی" می نامید بنوازد. سپس
شروع به خواندن کرد: "آلاباما مرا خیلی ناراحت کرد/تنسی باعث شد
استراحتم را از دست بدهم/و همه را از دست بدهم. میسیسیپی
خدادام را میداند!» سیمون و آهنگش نماد جنبش حقوق مدنی شدند. اما
سبک تقابلی او تنها راهی نبود که زنان سیاهپوست سرگرم کننده
بودند.
در آزاد بودن چگونه احساس میشود، روث فلدشتاین به بررسی
بازیگران زن سیاهپوست مشهور میپردازد، خطراتی را که متحمل شدند،
نقشهایشان در داخل و خارج از کشور، و روشهایی که آنها این موضوع
را مطرح کردند، بررسی میکند. جنسیت در میان خواسته های آنها برای
آزادی سیاهان. فلدشتاین بر شش زن تمرکز دارد که در صنعت موسیقی،
فیلم و تلویزیون نامی برای خود دست و پا کردند: سیمون، لنا هورن،
میریام ماکبا، ابی لینکلن، دیاهان کارول و سیسلی تایسون. این زنان
صرفاً آینه کنشگری سیاهپوستان نبودند. اجراهای آنها به تشکیل
تاریخ سیاسی دوران کمک کرد. ماکبا مبارزه آمریکا برای حقوق مدنی
را به مبارزه با آپارتاید در آفریقای جنوبی مرتبط کرد، در حالی که
سیمونه با اشعار آتش زا جنجال برانگیخت. با این حال، فلدشتاین در
حرفه آنها تفاوت های ظریفی پیدا می کند. در سال 1968، هالیوود
لینکلن صریح را به عنوان خدمتکار یک خانواده سفیدپوست در For
Love of Ivy انتخاب کرد و لایهای از پیچیدگی را به فیلم
اضافه کرد. در همان سال، دیاهان کارول نقش اصلی را در سریال
تلویزیونی جولیا بر عهده گرفت. آیا جولیا نقطه
عطفی برای انتخاب یک زن سیاهپوست یا برای بیاهمیت نگاه کردن به
نژاد او بود؟ پاسخ روشن نیست. با این حال، مخاطبان معنای وسیعتری
به نمایشهای غیرسیاسی میدهند.
آزاد بودن چه احساسی دارد نشان میدهد که سرگرمی همیشه
فقط سرگرمی نبوده و \"ما باید بر آن غلبه کنیم\" تنها موسیقی متن
جنبش حقوق مدنی نبود. فلدشتاین با قرار دادن نمایشهای زنان
سیاهپوست در مرکز صحنه، معانی زن سیاهپوست را در دوران انقلابی
روشن میکند.
In 1964, Nina Simone sat at a piano in New York's Carnegie Hall
to play what she called a "show tune." Then she began to sing:
"Alabama's got me so upset/Tennessee made me lose my rest/And
everybody knows about Mississippi Goddam!" Simone, and her
song, became icons of the civil rights movement. But her
confrontational style was not the only path taken by black
women entertainers.
In How It Feels to Be Free, Ruth Feldstein examines
celebrated black women performers, illuminating the risks they
took, their roles at home and abroad, and the ways that they
raised the issue of gender amid their demands for black
liberation. Feldstein focuses on six women who made names for
themselves in the music, film, and television industries:
Simone, Lena Horne, Miriam Makeba, Abbey Lincoln, Diahann
Carroll, and Cicely Tyson. These women did not simply mirror
black activism; their performances helped constitute the era's
political history. Makeba connected America's struggle for
civil rights to the fight against apartheid in South Africa,
while Simone sparked high-profile controversy with her
incendiary lyrics. Yet Feldstein finds nuance in their careers.
In 1968, Hollywood cast the outspoken Lincoln as a maid to a
white family in For Love of Ivy, adding a layer of
complication to the film. That same year, Diahann Carroll took
on the starring role in the television series Julia.
Was Julia a landmark for casting a black woman or for
treating her race as unimportant? The answer is not clear-cut.
Yet audiences gave broader meaning to what sometimes seemed to
be apolitical performances.
How It Feels to Be Free demonstrates that
entertainment was not always just entertainment and that "We
Shall Overcome" was not the only soundtrack to the civil rights
movement. By putting black women performances at center stage,
Feldstein sheds light on the meanings of black womanhood in a
revolutionary time.