دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Kenneth R. Westphal
سری:
ISBN (شابک) : 0198747055, 9780198747055
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 269
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب چگونه هیوم و کانت قانون طبیعی را بازسازی می کنند: توجیه عینی سخت گیرانه بدون بحث در مورد رئالیسم اخلاقی: اخلاق و اخلاق، فلسفه، سیاست و علوم اجتماعی، تاریخ و نظرسنجی، فلسفه، سیاست و علوم اجتماعی، اخلاق، فلسفه، علوم انسانی، کتاب های درسی جدید، مستعمل و اجاره ای، بوتیک تخصصی، تاریخ و نظرسنجی، فلسفه، علوم انسانی، جدید اجاره کتاب های درسی، بوتیک تخصصی
در صورت تبدیل فایل کتاب How Hume and Kant Reconstruct Natural Law: Justifying Strict Objectivity without Debating Moral Realism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب چگونه هیوم و کانت قانون طبیعی را بازسازی می کنند: توجیه عینی سخت گیرانه بدون بحث در مورد رئالیسم اخلاقی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کنت آر. وستفال تفسیری اصیل از فلسفههای اخلاقی هیوم و کانت
ارائه میکند که تفاوتهای بین آنها در گزارشهای فلسفی جاری
برجسته است. وستفال استدلال می کند که تمرکز بر این تفاوت ها، با
این حال، یک دستاورد قطعی و مشترک را مسدود می کند: یک روش سازنده
متمایز برای شناسایی اصول اخلاقی اساسی و توجیه عینیت دقیق آنها،
بدون استناد به رئالیسم اخلاقی یا ضد واقع گرایی یا غیرواقع گرایی
اخلاقی. برساخت گرایی آنها مبتنی بر بینش کلیدی هیوم است که
«اگرچه قوانین عدالت مصنوعی هستند، اما خودسرانه نیستند». از
خودسری در اصول اساسی اخلاقی با شروع با مشکلات اساسی هماهنگی
اجتماعی که مربوط به رفتار بیرونی و نیازهای فیزیولوژیکی است،
اجتناب می شود. اصول اساسی عدالت تصنعی هستند، زیرا حل آن مشکلات
مستلزم توسل به رئالیسم اخلاقی (و نه ضد رئالیسم اخلاقی) نیست.
درعوض، شناخت گرایی اخلاقی با شناسایی دلایل توجیهی کافی، که می
تواند به همه طرف ها خطاب شود، برای حداقل اصول و نهادهای مشروع
کافی برای ارائه و حفاظت از اشکال اساسی هماهنگی اجتماعی (از جمله
رفتار کلامی) حفظ می شود. هیوم ابتدا این نوع سازندگی را برای
حقوق اولیه مالکیت و برای دولت توسعه داد. کانت ساختار عدالت هیوم
را در «اصول متافیزیکی عدالت» خود به شدت اصلاح می کند، در حالی
که مدل اصلی ساخت گرایی نوآورانه هیوم را حفظ می کند. ساختگرایی
هیوم و کانت از گرایشهای قراردادی و نسبیگرایانه نهفته، اگر در
اشکال معاصر ساختگرایی اخلاقی آشکار نباشد، اجتناب میکند.
Kenneth R. Westphal presents an original interpretation of
Hume's and Kant's moral philosophies, the differences between
which are prominent in current philosophical accounts. Westphal
argues that focussing on these differences, however, occludes a
decisive, shared achievement: a distinctive constructivist
method to identify basic moral principles and to justify their
strict objectivity, without invoking moral realism nor moral
anti-realism or irrealism. Their constructivism is based on
Hume's key insight that 'though the laws of justice are
artificial, they are not arbitrary'. Arbitrariness in basic
moral principles is avoided by starting with fundamental
problems of social coordination which concern outward behaviour
and physiological needs; basic principles of justice are
artificial because solving those problems does not require
appeal to moral realism (nor to moral anti-realism). Instead,
moral cognitivism is preserved by identifying sufficient
justifying reasons, which can be addressed to all parties, for
the minimum sufficient legitimate principles and institutions
required to provide and protect basic forms of social
coordination (including verbal behaviour). Hume first develops
this kind of constructivism for basic property rights and for
government. Kant greatly refines Hume's construction of justice
within his 'metaphysical principles of justice', whilst
preserving the core model of Hume's innovative constructivism.
Hume's and Kant's constructivism avoids the conventionalist and
relativist tendencies latent if not explicit in contemporary
forms of moral constructivism.