How Fear Works: Culture of Fear in the Twenty-First Century

در سال 1997، فرانک فوردی کتابی به نام فرهنگ ترس منتشر کرد. به عنوان ادراکی و نبوی به طور گسترده مورد تحسین قرار گرفت. اکنون فوردی به موضوع اصلی خود باز می گردد، زیرا بیشتر آنچه پیش بینی کرده بود محقق شده است.

در این کتاب جدید، فوردی به دنبال توضیح دو موضوع مرتبط با یکدیگر است: چرا ترس از نظر اخلاقی چنین جایگاهی را در جامعه امروزی پیدا کرده است و چگونه ترس ما امروز نسبت به گذشته تغییر کرده است؟ او به بررسی لحظات کلیدی در تاریخ ترس می پردازد تا به مکان یابی عملکرد این احساس در جامعه معاصر کمک کند.

فوردی استدلال می کند که یکی از محرک های اصلی فرهنگ ترس، گشودن اقتدار اخلاقی است. به نظر می رسد که ترس راه حلی موقت برای عدم اطمینان اخلاقی ارائه می دهد و به همین دلیل توسط طیف وسیعی از منافع، احزاب و افراد پذیرفته شده است. فوردی پیش بینی می کند که تا زمانی که جامعه جهت گیری مثبت تری نسبت به عدم قطعیت پیدا کند، سیاسی شدن ترس شکوفا خواهد شد.

ترس به خودی خود به یک مشکل تبدیل شده است تا جایی که مردم اکنون از اصطلاح "فرهنگ ترس" استفاده می کنند. به عنوان یک اصطلاح روزمره از منبع مادی و فیزیکی خود جدا شده و به عنوان نسخه ای سکولار از یک نیروی ماورایی تجربه شده است. بنابراین اکنون ترس به یک "دیدگاه" پذیرفته شده در سراسر جامعه تبدیل شده است. فوردی ادعا می‌کند که این دیدگاه جایگاه غالبی پیدا کرده است، زیرا برخلاف سایر گزینه‌ها، به‌نظر می‌رسد به‌طور منحصربه‌فردی در تأثیرگذاری بر رفتار افراد مؤثر است.

جامعه طوری تربیت شده است که باور کند تهدیداتی که با آن مواجه است غیرقابل محاسبه هستند و قابل کنترل یا تنظیم نیستند. پذیرش این دیدگاه به موازات پرورش درماندگی و انفعال بوده است - همه اینها منجر به بازتعریف شخصیت شده است. در نتیجه ما دائماً در جستجوی اشکال جدیدی از امنیت، هم فیزیکی و هم هستی‌شناختی هستیم. نقش رسانه ها در ترویج ترس چیست و در واقع چه کسانی از این فرهنگ ترس سود می برند؟ اینها برخی از مسائلی است که Furedi با آنها برخورد می کند و خیلی چیزهای دیگر.

In 1997, Frank Furedi published a book called Culture of Fear. It was widely acclaimed as perceptive and prophetic. Now Furedi returns to his original theme, as most of what he predicted has come true.

In this new book, Furedi seeks to explain two interrelated themes: why has fear acquired such a morally commanding status in society today and how has the way we fear today changed from the way that it was experienced in the past? He explores key moments in the history of fear to help situate the workings of this emotion in contemporary society.

Furedi argues that one of the main drivers of the culture of fear is unraveling of moral authority. Fear appears to provide a provisional solution to moral uncertainty and is for that reason embraced by a variety of interests, parties, and individuals. Furedi predicts that until society finds a more positive orientation towards uncertainty the politicization of fear will flourish.

Fear has become a problem in its own right to the extent that people now use the term "culture of fear" as an everyday idiom. It has become detached from its material and physical source and experienced as a secular version of a transcendental force. So now fear has become a "Perspective" accepted throughout society. Furedi claims that this perspective has acquired a dominant status because in contrast to other options it appears to be singularly effective in influencing people's behavior.

Society is trained to believe that the threats it faces are incalculable and cannot be controlled or regulated. The acceptance of this outlook has been paralleled by the cultivation of helplessness and passivity--all this has resulted in a redefinition of personhood. As a consequence we are constantly searching for new forms of security, both physical and ontological. What is the role of the media in promoting fear and who actually benefits from this culture of fear? These are some of the issues Furedi tackles and much more.