How Development Projects Persist: Everyday Negotiations with Guatemalan NGOs

در پروژه‌های توسعه چگونه تداوم می‌یابند ارین بک سازمان‌های غیردولتی تامین مالی خرد را که در گواتمالا کار می‌کنند بررسی می‌کند و خرد پذیرفته‌شده در مورد نحوه عملکرد سازمان‌های غیردولتی را با مشکل مواجه می‌کند. او با تکیه بر بیست ماه کار میدانی قوم‌نگاری، نشان می‌دهد که چگونه مدل‌ها و طرح‌های توسعه در روابط میان بازیگران محلی به شیوه‌هایی درگیر می‌شوند که چیستی، ارزش‌گذاری و شرایط تداوم آن‌ها را تغییر می‌دهند. بک بر دو سازمان غیردولتی تمرکز دارد که از روش‌های کاملاً متفاوتی در کار با زنان روستایی فقیر در گواتمالا استفاده می‌کنند. او نشان می‌دهد که چگونه ذینفعان هر برنامه - گروه‌های متنوعی از زنان باهوش - از طریق تصاحب خلاقانه، مقاومت، و تفسیر مجدد درس‌های سازمان‌های غیردولتی برای مطابقت با نیازهای شخصی‌شان، عاملیت خود را به کار می‌گیرند. بک از این پویایی استفاده می کند - که در آن اهداف توسعه دهندگان و زنان اغلب با هم تداخل ندارند - برای نظریه پردازی پروژه های توسعه به عنوان تعاملات اجتماعی که در آن سیاست گذاران، کارگران و ذینفعان به طور انتقادی آنچه را که در زمین اتفاق می افتد شکل می دهند. این کتاب این تصور را که پروژه‌های توسعه مداخلات شمالی از بالا به پایین هستند را به جنوب جهانی منفعل منتقل می‌کند، با ارائه گزارشی تحریک‌آمیز از اینکه چگونه شرایط محلی، تعاملات مداوم، و حتی تنش‌های اساسی ذاتی در کار توسعه به چنین پروژه‌هایی اجازه تداوم می‌دهند، اما در شرایط جدید و جدید. راه های غیرمنتظره.

In How Development Projects Persist Erin Beck examines microfinance NGOs working in Guatemala and problematizes the accepted wisdom of how NGOs function. Drawing on twenty months of ethnographic fieldwork, she shows how development models and plans become entangled in the relationships among local actors in ways that alter what they are, how they are valued, and the conditions of their persistence. Beck focuses on two NGOs that use drastically different methods in working with poor rural women in Guatemala. She highlights how each program's beneficiaries—diverse groups of savvy women—exercise their agency by creatively appropriating, resisting, and reinterpreting the lessons of the NGOs to match their personal needs. Beck uses this dynamic—in which the goals of the developers and women do not often overlap—to theorize development projects as social interactions in which policymakers, workers, and beneficiaries critically shape what happens on the ground. This book displaces the notion that development projects are top-down northern interventions into a passive global south by offering a provocative account of how local conditions, ongoing interactions, and even fundamental tensions inherent in development work allow such projects to persist, but in new and unexpected ways.