Houston, We Have a Narrative: Why Science Needs Story

 از یک دانشمند در مورد هالیوود بپرسید، احتمالاً دچار غلتک چشم خواهید شد. اما از یک نفر در هالیوود در مورد علم بپرسید، آنها نشانه های دلار را خواهند دید: فیلمسازان می دانند که علم می تواند منبع داستان های عالی باشد، با تمام درام و اکشنی که فیلم های پرفروش به آن نیاز دارند.
 
می گوید این اشتباه بزرگی است. رندی اولسون: هالیوود چیزهای زیادی برای آموزش به دانشمندان در مورد چگونگی بیان یک داستان و در نهایت نحوه انجام علم بهتر دارد. با هوستون، ما یک روایت داریم، او یک روش ساده و خیره کننده برای تبدیل کسل کننده به دراماتیک ارائه می دهد. اولسون با تکیه بر پیشینه منحصربه‌فرد خود، که کارش را به‌عنوان یک دانشمند شاغل ترک کرد و به‌عنوان یک فیلم‌ساز شروع به کار کرد، ابتدا این مشکل را تشخیص می‌دهد: وقتی دانشمندان درباره کارشان به ما می‌گویند، یک لحظه و یک جزئیات را روی لحظه‌ای دیگر و لحظه‌ی دیگر را انباشته می‌کنند. جزئیات - یک صف کوبنده از "و، و، و." چیزی که در عوض به آن نیاز داریم، درک عناصر اساسی داستان است، ساختارهای روایی که مغز ما تماماً به دنبال آن است - که اولسون به طرز درخشانی به «و، اما، بنابراین» یا ABT خلاصه می‌شود. در یک لحظه، رویکرد ABT حرکت ("و")، تضاد ("اما") و حل ("بنابراین") را معرفی می کند - بلوک های سازنده اساسی داستان. همانطور که اولسون با رهبری کارگاه های بی شماری در سراسر جهان نشان داده است، وقتی چشم دانشمندان به ABT باز می شود، تأثیر خیره کننده است: ناگهان، آنها فقط در مورد کار خود صحبت نمی کنند - آنها در مورد آن داستان می گویند . و مخاطبان مجذوب می شوند.
 
نوشته شده با شور و اشتیاق غیر معمول، و بر اساس اصولی که در زمینه هایی بسیار فراتر از علم قابل اجرا هستند، هوستون، ما یک روایت داریم این قدرت را دارد که تغییر دهد. روش درک و قدردانی از علم، و در نهایت نحوه انجام آن.

 Ask a scientist about Hollywood, and you’ll probably get eye rolls. But ask someone in Hollywood about science, and they’ll see dollar signs: moviemakers know that science can be the source of great stories, with all the drama and action that blockbusters require.
 
That’s a huge mistake, says Randy Olson: Hollywood has a lot to teach scientists about how to tell a story—and, ultimately, how to do science better. With Houston, We Have a Narrative, he lays out a stunningly simple method for turning the dull into the dramatic. Drawing on his unique background, which saw him leave his job as a working scientist to launch a career as a filmmaker, Olson first diagnoses the problem: When scientists tell us about their work, they pile one moment and one detail atop another moment and another detail—a stultifying procession of “and, and, and.” What we need instead is an understanding of the basic elements of story, the narrative structures that our brains are all but hardwired to look for—which Olson boils down, brilliantly, to “And, But, Therefore,” or ABT. At a stroke, the ABT approach introduces momentum (“And”), conflict (“But”), and resolution (“Therefore”)—the fundamental building blocks of story. As Olson has shown by leading countless workshops worldwide, when scientists’ eyes are opened to ABT, the effect is staggering: suddenly, they’re not just talking about their work—they’re telling stories about it. And audiences are captivated.
 
Written with an uncommon verve and enthusiasm, and built on principles that are applicable to fields far beyond science, Houston, We Have a Narrative has the power to transform the way science is understood and appreciated, and ultimately how it’s done.