Household Goods and Good Households in Late Medieval London: Consumption and Domesticity After the Plague

مرگ سیاه که در بهار 1348 فرا رسید، در نهایت نزدیک به نیمی از جمعیت انگلستان را کشت. در عواقب طولانی آن، دستمزدها در لندن در واکنش به کمبود نیروی کار افزایش یافت، بسیاری از بازماندگان به محله‌های بزرگ‌تری در این شهر خالی از سکنه نقل مکان کردند و مردم به طور کلی پول بیشتری را نسبت به قبل برای غذا، پوشاک و اثاثیه خانه خرج کردند. کالاهای خانگی و خانوارهای خوب در لندن قرون وسطی پایانی به این می‌پردازد که چگونه این افزایش مصرف نقش‌های جنسیتی طولانی مدت را بازسازی کرد و زندگی خانگی تجار و صنعتگران لندن را برای سال‌های آینده تغییر داد.

کاترین ال. فرنچ با پایه‌گذاری تجزیه و تحلیل خود در مطالعه مصنوعات خانگی بازمانده و تحقیقات گسترده آرشیوی، مکان‌هایی را که لندنی‌ها به خانه‌های بزرگ‌تر خود می‌کردند و تعداد فزاینده دارایی‌های موجود در آن بررسی می‌کند. تغییرات در شرایط مادی سلسله مراتب داخلی را تغییر داد و روال ها و انتظارات جدیدی را ایجاد کرد. فرنچ با درک این موضوع که تعداد بیشتر دارایی ها نیاز به مدیریت و مراقبت متفاوتی دارد، کار خانه و جنسیت را در مرکز مطالعه خود قرار می دهد. از لحاظ تاریخی، وظیفه مدیریت بدن و اشیا و کثیفی و هرج و مرج که ایجاد می‌کنند، به‌طور بدون مشکل به عنوان کار زنان تعریف شده است. با این حال، کار خانه نه بی‌زمان است و نه غیرتاریخی، و فرانسوی یک تغییر عمده در مسئولیت‌های خانگی زنان را به ورود و جنسیت‌سازی دارایی‌های جدید و ایجاد فضاهای جدید خانگی در دهه‌های پس از طاعون نشان می‌دهد.

The Black Death that arrived in the spring of 1348 eventually killed nearly half of England's population. In its long aftermath, wages in London rose in response to labor shortages, many survivors moved into larger quarters in the depopulated city, and people in general spent more money on food, clothing, and household furnishings than they had before. Household Goods and Good Households in Late Medieval London looks at how this increased consumption reconfigured long-held gender roles and changed the domestic lives of London's merchants and artisans for years to come.

Grounding her analysis in both the study of surviving household artifacts and extensive archival research, Katherine L. French examines the accommodations that Londoners made to their bigger houses and the increasing number of possessions these contained. The changes in material circumstance reshaped domestic hierarchies and produced new routines and expectations. Recognizing that the greater number of possessions required a different kind of management and care, French puts housework and gender at the center of her study. Historically, the task of managing bodies and things and the dirt and chaos they create has been unproblematically defined as women's work. Housework, however, is neither timeless nor ahistorical, and French traces a major shift in women's household responsibilities to the arrival and gendering of new possessions and the creation of new household spaces in the decades after the plague.