دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Adriana Cavarero. William McCuaig
سری:
ISBN (شابک) : 0231144571, 9780231144575
ناشر: Columbia University Press
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 168
[167]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Horrorism: Naming Contemporary Violence (New Directions in Critical Theory, 14) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب وحشت: نامگذاری خشونت معاصر (جهت های جدید در نظریه انتقادی، 14) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کلماتی مانند \"تروریسم\" و \"جنگ\" دیگر دامنه خشونت
معاصر را در بر نمی گیرند. با این کتاب انفجاری، آدریانا کاواررو،
یکی از تحریک آمیزترین نظریه پردازان فمینیست و فیلسوفان سیاسی
جهان، عملاً چنین اصطلاحاتی را منسوخ می کند. او کلمه جدیدی را
معرفی می کند\"تروریسم\"تا تجربه خشونت را به تصویر بکشد.
برخلاف ترور، تروریسم نوعی تجاوز است که بر پایه جرم تحریف چهره و
قتل عام استوار است. طغیانهای خشونتآمیز متعدد در دستهبندی
کاواررو از وحشت قرار میگیرد، بهویژه زمانی که پدیدارشناسی
خشونت از منظر قربانی در نظر گرفته میشود نه از دیدگاه جنگجو.
کاواررو وحشت را در بازنمایی های فلسفی، سیاسی، ادبی و هنری
قربانیان بی دفاع و آسیب پذیر قرار می دهد. او در میدانهای
جنگ ایلیاد، در بریدن سر مدوسا و در
قتل فرزندان مدیا، هم وحشت و هم وحشت را در نظر میگیرد. در عرصه
مدرن، او پیوندی بین وحشت، نابودی و کشتار، بهویژه اردوگاههای
مرگ نازیها ایجاد میکند و دوباره به کار پریمو لوی، تز هانا
آرنت در مورد توتالیتاریسم و مناظره آرنت با ژرژ باتای درباره
زیباییشناسی خشونت و ظلم میپردازد. .
در بکارگیری پارادایم وحشتناک برای پدیده های فعلی بمب گذاران
انتحاری، شکنجه گران و جنگ های فرافناوری، کاواررو دیدگاه های
سوزان سونتاگ در مورد عکاسی و شهوانی سازی وحشت، و همچنین ایده
هایی در مورد خشونت و دولت ارائه شده توسط توماس را ادغام می کند.
هابز و کارل اشمیت کاوررو از طریق تجزیه و تحلیل سخت خود ثابت می
کند که خشونت علیه افراد بی پناه مدعی واژگان خاصی است، واژگانی
که هزاران سال است و نه فقط برای سنت غربی شناخته شده است. در
جایی که زبان مشترک نمی تواند تصویری از ظلم ایجاد کند، تروریسم
تصویر درخشانی از واقعیت واضح آن ترسیم می کند.
Words like "terrorism" and "war" no longer encompass the
scope of contemporary violence. With this explosive book,
Adriana Cavarero, one of the world's most provocative feminist
theorists and political philosophers, effectively renders such
terms obsolete. She introduces a new word"horrorism"to
capture the experience of violence.
Unlike terror, horrorism is a form of violation grounded in the
offense of disfiguration and massacre. Numerous outbursts of
violence fall within Cavarero's category of horrorism,
especially when the phenomenology of violence is considered
from the perspective of the victim rather than that of the
warrior. Cavarero locates horrorism in the philosophical,
political, literary, and artistic representations of
defenseless and vulnerable victims. She considers both terror
and horror on the battlefields of the
Iliad, in the decapitation of Medusa, and in
the murder of Medea's children. In the modern arena, she forges
a link between horror, extermination, and massacre, especially
the Nazi death camps, and revisits the work of Primo Levi,
Hannah Arendt's thesis on totalitarianism, and Arendt's debate
with Georges Bataille on the estheticization of violence and
cruelty.
In applying the horroristic paradigm to the current phenomena
of suicide bombers, torturers, and hypertechnological warfare,
Cavarero integrates Susan Sontag's views on photography and the
eroticization of horror, as well as ideas on violence and the
state advanced by Thomas Hobbes and Carl Schmitt. Through her
searing analysis, Caverero proves that violence against the
helpless claims a specific vocabulary, one that has been known
for millennia, and not just to the Western tradition. Where
common language fails to form a picture of atrocity, horrorism
paints a brilliant portrait of its vivid reality.