Hormone-Related Malignant Tumors

رشد و عملکرد بسیاری از بافت ها تحت تأثیر هورمون ها است. بنابراین کاملاً قابل درک است که هورمون ها در ایجاد و درمان تومورهای بدخیم نقش دارند. انتشارات متعددی به این موضوع می پردازند. با این حال، نتایج بسیاری از مطالعات بحث برانگیز است و به طور صریح پذیرفته نشده است. تقریباً 50 سال است که تأثیر سرطان‌زایی هورمون‌های استروئیدی مورد بحث بوده است و ارزش درمانی آنها به همان اندازه مورد بحث است. حجم حاضر بر داده‌های اثبات شده‌ای متمرکز است که ابتدا از مطالعه تومورهای ایجاد شده از بافت تنظیم‌شده یا تولیدکننده هورمون، به عنوان مثال، تیروئید، غدد فوق کلیوی، پروستات و دستگاه تناسلی زنانه به‌دست می‌آیند. از طریق یک رویکرد مشترک از زمینه بیولوژی مولکولی، بیوشیمی و هیستوپاتولوژی، پیشرفت‌هایی در مدیریت این تومورها به دست آمده است. نمونه هیجان انگیز دیگر تشخیص درون هسته ای تومورهای آدرنال است. آنتی‌هورمون‌ها، یعنی آنتی‌آندروژن‌ها یا آنالوگ‌های GnRH در واقع مهم هستند زیرا اثر مخربی بر سرطان پروستات و سرطان سینه نشان می‌دهند. بهبودهای بیشتری را می توان در محلی سازی هورمون ها در بافت تومور توسط آنتی بادی های خاص انتظار داشت. یک فصل ویژه به سیستم سلولی منتشر غدد درون ریز (DECS) اختصاص دارد که اهمیت بالینی آن عمدتاً در دستگاه گوارش آشکار شده است.

The growth and function of many tissues are influenced by hormones. Therefore it is quite understandable that hormones play a role in the development and treatment of malignant tumors. Numerous publications address this topic; however, the results of many studies are controversial and have not been unequivocally accepted. For nearly 50 years the carcinogenic effect of steroid hormones has been under debate, and their therapeutic value a matter of discussion for equally as long. The present volume concentrates on substantiated data first obtained from the study of tumors developing from hormone­ regulated or hormone-producing tissue, e.g., the thyroid, adrenal glands, prostate, and the female genital tract. Through a joint approach from the field of molecular biology, biochemistry, and histopathology, advances in the management of these tumors have been elaborated. Another exciting example is the endo­ nuclear diagnosis of adrenal tumors. Antihormones, i.e. antian­ drogens or GnRH analogues have proved to be important indeed since they exhibit a destructive effect on prostate carcinomas and breast cancer. Further improvements can be expected in the localization of hormones in tumor tissue by specific antibodies. A special chapter is dedicated to the diffuse endocrine cell system (DECS), the clinical significance of which has mainly become obvious in the gastroenteropancreatic tract.