Horizontale Europäisierung im Feld der Arbeitsbeziehungen

عدم تقارن بین یکپارچگی اقتصادی و اجتماعی اروپا در نتیجه بحران یورو افزایش یافته است. علاوه بر گسترش فرامرزی ساختارهای نظارتی نهادینه شده در زمینه سیاست اقتصادی اروپا، بعد اجتماعی-سیاسی نیز در سطح فراملی توسعه نیافته است. اگر دیدگاه را از سطح یکپارچگی سیستمی به فرآیندهای ادغام اجتماعی اروپایی شهروندان و سازمان ها هدایت کنیم، افزایش تعاملات فراملی، وابستگی های متقابل و ساختارهای مرتبط بین بازیگران اقتصادی، سیاسی و جامعه مدنی - و در نتیجه فرآیندهای اروپایی شدن افقی - قابل مشاهده می شود. این مجموعه بر فرآیندهای مبادله فرامرزی و جهت‌گیری‌های کنش‌گران جمعی (اتحادیه‌های کارگری، شوراهای کاری اروپایی، شرکت‌ها و غیره) در زمینه روابط صنعتی و کمک احتمالی آنها به کاهش یا افزایش ناسازگاری موجود در یکپارچگی اقتصادی و اجتماعی متمرکز است. در داخل اتحادیه اروپا مشارکت‌های این گلچین به دو هدف معطوف شده است: از یک سو، دیدگاهی تحلیلی در مورد فرآیندهای جامعه‌پذیری فراملی در حوزه روابط صنعتی توسعه می‌یابد که مبتنی بر مفروضات الهام‌گرفته از نونهادگرایی و نظریه میدانی است. از سوی دیگر، دیدگاه هنجاری روی این موضوع کار می‌شود که افزایش یکپارچگی اجتماعی اروپا می‌تواند فرصت‌هایی را برای یکپارچگی سیستمی عمیق‌تر، یعنی یک سیستم همبستگی مشترک در اتحادیه اروپا باز کند

Die vielfach konstatierte Asymmetrie zwischen ökonomischer und sozialer europäischer Integration hat durch die Eurokrise(n) weiter zugenommen. Neben der wachsenden grenzüberschreitenden Reichweite institutionalisierter Regulationsstrukturen im Feld der europäischen Wirtschaftspolitik ist die sozialpolitische Dimension auf supranationaler Ebene unterentwickelt. Lenkt man die Perspektive von der Ebene der Systemintegration auf Prozesse der europäischen Sozialintegration der BürgerInnen und Organisationen, werden aber zunehmende transnationale Interaktionen, Verflechtungen und Relevanzstrukturen zwischen wirtschaftlichen, politischen und zivilgesellschaftlichen Akteuren – und somit horizontale Europäisierungsprozesse – sichtbar. Im Fokus dieses Sammelbandes stehen grenzüberschreitende Austauschprozesse und Handlungsorientierungen von kollektiven Akteuren (Gewerkschaften, Euro-Betriebsräte, Unternehmen, etc.) im Feld der Arbeitsbeziehungen und deren möglicher Beitrag, die bestehende Inkongruenz von ökonomischer und sozialer Integration innerhalb der EU zu reduzieren oder zu verstärken. Die Beiträge dieses Sammelbandes orientieren sich an zwei Zielsetzungen: Zum einen wird eine analytische Perspektive auf Prozesse der transnationalen Vergesellschaftung im Bereich der Arbeitsbeziehungen entwickelt, die sich auf neo-institutionalistisch inspirierte feldtheoretische Annahmen stützt. Zum anderen wird die normative Perspektive bearbeitet, dass sich durch eine zunehmende europäische Sozialintegration auch die Möglichkeitsräume für eine vertiefte Systemintegration, das heißt eines gemeinschaftlichen Solidarsystems in der EU, eröffnen könnten