دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Joseph R. Winters
سری: Religious Cultures of African and African Diaspora People
ISBN (شابک) : 9780822361534, 9780822361732
ناشر: Duke University Press
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 321
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 14 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Hope Draped in Black: Race, Melancholy, and the Agony of Progress به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Hope Draped in Black: Race، Melancholy، and Agony of Progress نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جوزف آر. وینترز به این باور پایدار پاسخ می دهد که آمریکا یک مسیر ثابت از پیشرفت نژادی را دنبال می کند. چنین تصوراتی - مانند آنهایی که پس از انتخاب باراک اوباما، گذر به یک دوره پسا نژادی را پیشنهاد کردند - تاریخ خشونت و ستم نژادی را پنهان میکنند تا دنیایی خیالی و شادباش خلق کنند که در آن خاطرات دردناک به راحتی فراموش میشوند. به جای این روایتها، وینترز از ایدهای از امید حمایت میکند که مبتنی بر درگیری مداوم با از دست دادن و مالیخولیا است. نشان دادن حساسیت شدید نسبت به رنج دیگران، مالیخولیا ما را نگران میکند و به ما اجازه میدهد از روایتها و هویتهای مسلط جدا شویم. وینترز یک سنت ادبی و زیباییشناختی سیاه را در کار روشنفکران، نویسندگان و هنرمندانی مانند W. E. B. Du Bois، رالف الیسون، تونی موریسون و چارلز برنت مشخص میکند که اغلب بر مالیخولیا، یادآوری، فقدان و تراژدی به شیوههایی تأکید میکند که به آنها اشاره میکند. تصوری از امید وینترز همچنین از والتر بنجامین و تئودور آدورنو استفاده میکند تا نشان دهد که چگونه یادآوری و سوگواری ابعاد ناراحتکننده زندگی اجتماعی آمریکا میتواند منابع جایگزینی برای امید و تخیل فراهم کند که ممکن است به ساختن دنیایی بهتر منجر شود.
In Hope Draped in Black Joseph R. Winters responds to the enduring belief that America follows a constant trajectory of racial progress. Such notions—like those that suggested the passage into a postracial era following Barack Obama's election—gloss over the history of racial violence and oppression to create an imaginary and self-congratulatory world where painful memories are conveniently forgotten. In place of these narratives, Winters advocates for an idea of hope that is predicated on a continuous engagement with loss and melancholy. Signaling a heightened sensitivity to the suffering of others, melancholy disconcerts us and allows us to cut against dominant narratives and identities. Winters identifies a black literary and aesthetic tradition in the work of intellectuals, writers, and artists such as W. E. B. Du Bois, Ralph Ellison, Toni Morrison, and Charles Burnett that often underscores melancholy, remembrance, loss, and tragedy in ways that gesture toward such a conception of hope. Winters also draws on Walter Benjamin and Theodor Adorno to highlight how remembering and mourning the uncomfortable dimensions of American social life can provide alternate sources for hope and imagination that might lead to building a better world.
Acknowledgments ix Introduction 1 1. Unreconciled Strivings: Du Bois, the Seduction of Optimism, and the Legacy of Sorrow 31 2. Unhopeful but Not Hopeless: Melancholic Interpretations of Progress and Freedom 57 3. Hearing the Breaks and Cuts of History: Ellison, Morrison, and the Uses of Literary Jazz 85 4. Reel Progress: Race, Film, and Cinematic Melancholy 137 5. Figures of the Postracial: Race, Nation, and Violence in the Age of Obama and Morrison 187 Conclusion 237 Notes 253 Select Bibliography 287 Index 297