Honoring Ancestors in Sacred Space: The Archaeology of an Eighteenth-Century African-Bahamian Cemetery

کلیسای انگلیکن کلیسای سنت متیو را در ضلع شرقی ناسائو تأسیس کرد تا پس از مهاجرت وفاداران بریتانیایی به باهاما در دهه 1780، با افزایش جمعیت سازگار شود. این محله دارای سه گورستان مجزا بود: قبرستان حیاط کلیسا و مرکز دفن برای سفیدپوستان بود، اما محل دفن شمالی به طور رسمی در سال 1826 توسط اسقف جامائیکا برای غیرسفیدپوستان وقف شد. گریس ترنر در احترام به اجداد در فضای مقدس معتقد است که جامعه آفریقایی-باهامایی عمداً این گورستان جداگانه را به منظور رعایت آداب دفن غیر اروپایی ایجاد کردند. ترنر با تجزیه و تحلیل مناظر و مصنوعات یافت شده در این مکان، نشان می‌دهد که چگونه جامعه از این فضا برای حفظ حس تعلق اجتماعی و فرهنگی علیرغم قدرت سفیدپوستان و دولت استعماری استفاده کرد.

اگرچه محل دفن شمالی بود. در دهه 1920 توسط طوفان‌های طوفانی پوشانده شد و بعداً یک پیاده‌رو در این مکان ساخته شد، کار میدانی ترنر فرهنگ مادی فراوانی را نشان می‌دهد. او به موقعیت گورستان در نزدیکی آب، درختان کاشته شده بر سر قبرها، وسایل شخصی به جا مانده از مردگان، و بقایای نذورات به عنوان شواهدی از اعمال مرده زنی در غرب و مرکز آفریقا اشاره می کند. به گفته ترنر، این روش‌های متاثر از آفریقا برای یادبود مردگان، ایده W. E. B. Du Bois در مورد "آگاهی مضاعف" - تجربه وجود همزمان در دو فرهنگ آشتی‌ناپذیر را نشان می‌دهد. ترنر با مقایسه محل دفن با دیگران در بریتانیای کبیر و مستعمرات آمریکا نشان می‌دهد که چگونه آفریقایی‌های مهاجر آتلانتیک همیشه آداب و رسوم اروپایی را نمی‌پذیرفتند، بلکه اغلب دنیایی جداگانه و موازی برای خود ایجاد می‌کردند.

The Anglican Church established St. Matthew's Parish on the eastern side of Nassau to accommodate a population increase after British Loyalists migrated to the Bahamas in the 1780s. The parish had three separate cemeteries: the churchyard cemetery and Centre Burial Ground were for whites, but the Northern Burial Ground was officially consecrated for nonwhites in 1826 by the Bishop of Jamaica. In Honoring Ancestors in Sacred Space, Grace Turner posits that the African-Bahamian community intentionally established this separate cemetery in order to observe non-European burial customs. Analyzing the landscape and artifacts found at the site, Turner shows how the community used this space to maintain a sense of social and cultural belonging despite the power of white planters and the colonial government.

Although the Northern Burial Ground was covered by storm surges in the 1920s, and later a sidewalk was built through the site, Turner's fieldwork reveals a wealth of material culture. She points to the cemetery's location near water, trees planted at the heads of graves, personal items left with the dead, and remnants of food offerings as evidence of mortuary practices originating in West and Central Africa. According to Turner, these African-influenced ways of memorializing the dead illustrate W. E. B. Du Bois's idea of "double consciousness"--the experience of existing in two irreconcilable cultures at the same time. Comparing the burial ground with others in Great Britain and the American colonies, Turner demonstrates how Africans in the Atlantic diaspora did not always adopt European customs but often created a separate, parallel world for themselves.