دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Richard Koszarski
سری:
ISBN (شابک) : 0813542936, 9780813542935
ناشر: Rutgers University Press
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 591
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 11 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب هالیوود روی هادسون: فیلم و تلویزیون در نیویورک از گریفیث تا سارنوف: هنرهای نمایشی، رقص، کارگردانان فردی، جادو و توهم، مرجع، تئاتر، هنر و عکاسی، تاریخ و نقد، فیلم، طنز و سرگرمی، صنعت، فیلم، طنز و سرگرمی، تئوری، فیلم، طنز و سرگرمی، تاریخ، تاریخ تلویزیون، طنز و سرگرمی، ایالتی و محلی، ایالات متحده، آمریکا، تاریخ
در صورت تبدیل فایل کتاب Hollywood on the Hudson: Film and Television in New York from Griffith to Sarnoff به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هالیوود روی هادسون: فیلم و تلویزیون در نیویورک از گریفیث تا سارنوف نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توماس ادیسون سیستم فیلمبرداری خود را در دهه 1890 در نیوجرسی
اختراع کرد و در عرض چند سال بیشتر فیلمسازان آمریکایی را میتوان
در یک یا دو مایلی رودخانه هادسون یافت. آنها خود را در اینجا
کاشتند زیرا به انرژی هنری و کارآفرینی نیاز داشتند که دی دبلیو
گریفیث متوجه شد که نیویورک به وفور دارد. اما با افزایش سرسام
آور نرخ زمین و نیروی کار و صنعتی شدن تجارت آنها، اکثر آنها از
این کشور خارج شدند. همانطور که اکثر مورخان آن را توضیح می دهند،
نقش نیویورک در توسعه فیلم آمریکایی به اینجا ختم می شود.
در هالیوود روی هادسون، ریچارد کوزارسکی بخش مهمی از تاریخ سینمای
آمریکا را بازنویسی می کند. در طول دهههای 1920 و 1930، مدیران
صنعت فیلم، تولید انبوه تصاویر بلند را در مجموعهای از
کارخانههای فیلمسازی غولپیکر پراکنده در جنوب کالیفرنیا متمرکز
کردند، در حالی که نیویورک را به عنوان مرکز اقتصادی و اداری حفظ
کردند. اما همانطور که کوزارسکی فاش می کند، بسیاری از نویسندگان،
تهیه کنندگان و کارگردانان نیز در اینجا به کار خود ادامه دادند،
به خصوص اگر دید مستقل آنها برای خط تولید هالیوود بسیار بزرگ
بود.
فیلمسازان ساحل شرقی-اسکار میشو، رودلف والنتینو، بن هخت چارلز مک
آرتور، پل رابسون، گلوریا سوانسون، مکس فلیشر و دیگران بی سر و
صدا یک سیستم استودیویی را بدون لات های عقب افتاده، قراردادهای
بلندمدت یا لوح های تولید فصلی ایجاد کردند. آنها "عکاسی از فیلم
خبری" را جایگزین زرق و برق هالیوود کردند، به جای خانواده های
آمریکایی متوسط، مخاطبان خاص را هدف گرفتند، قراردادهای نمایشی
پذیرفته شده را نادیده گرفتند و مرزهای سانسور فیلم های سینمایی
را جابجا کردند. آنها که سرکش و غیر متعارف بودند، استودیوهای
نیویورک را آزمایشگاه می دیدند، نه کارخانه - و از آنها برای
پیشگام در توسعه فناوری های جدید (از ناطق گرفته تا تلویزیون)،
ژانرهای جدید، استعدادهای جدید، و در نهایت، یک دیدگاه کاملاً
جدید از سینمای تجاری استفاده کردند.
Thomas Edison invented his motion picture system in New Jersey
in the 1890s, and within a few years most American filmmakers
could be found within a mile or two of the Hudson River. They
planted themselves here because they needed the artistic and
entrepreneurial energy that D. W. Griffith realized New York
had in abundance. But as the going rate for land and labor
skyrocketed and their business grew more industrialized, most
of them moved out. The way most historians explain it, the role
of New York in the development of American film ends
here.
In Hollywood on the Hudson, Richard Koszarski rewrites an
important part of the history of American cinema. During the
1920s and 1930s, film industry executives had centralized the
mass production of feature pictures in a series of gigantic
film factories scattered across Southern California, while
maintaining New York as the economic and administrative center.
But as Koszarski reveals, many writers, producers, and
directors also continued to work here, especially if their
independent vision was too big for the Hollywood production
line.
East Coast filmmakers-Oscar Micheaux, Rudolph Valentino, Ben
Hecht, Charles MacArthur, Paul Robeson, Gloria Swanson, Max
Fleischer, and others-quietly created a studio system without
back-lots, long-term contracts or seasonal production slates.
They substituted "newsreel photography" for Hollywood glamour,
targeted niche audiences instead of middle-American families,
ignored accepted dramatic conventions, and pushed the
boundaries of motion picture censorship. Rebellious and
unconventional, they saw the New York studios as laboratories,
not factories-and used them to pioneer the development of new
technologies (from talkies to television), new genres, new
talent, and ultimately, an entirely new vision of commercial
cinema.