Hochschulen als Filter für Humankapital: Bildung und Karriere von High Potentials in den USA, Frankreich und Deutschland

متقاضیان با استعداد چگونه استعداد بالاتر از حد متوسط ​​خود را به کارفرمایان بالقوه نشان می دهند؟ یک معیار برجسته آموزش است، زیرا دانشگاه ها را می توان به عنوان سیستم های فیلتری تعبیر کرد که دانشجویان را در سطوح کیفی مختلف طبقه بندی می کند.

کریستین اوپیتز سه مدل فیلتر را به عنوان بخشی از یک تحلیل اقتصادی سازمانی بررسی می کند که به طور ایده آل برای دانشگاه نمونه هستند. سیستم ها در ایالات متحده آمریکا، فرانسه و آلمان. مسیرهای تحصیلی و شغلی مدیران ارشد 100 شرکت با بالاترین سرمایه بازار در این کشورها نشان‌دهنده مکانیسم‌های اعتبارسنجی متفاوت برای سیگنال‌های آموزشی است. در حالی که در ایالات متحده آمریکا اعتبار گواهینامه ها و نمرات با رقابت بین دانشگاه ها تضمین می شود، در فرانسه اتکای بیشتری به کنترل دولتی وجود دارد. از سوی دیگر، در آلمان، شهرت فردی معلمان در درجه اول به عنوان مبنایی برای اعتبار سنجی استفاده می شود.

هدف این کتاب، مدرسان و دانشجویان مدیریت بازرگانی با تمرکز بر مدیریت و منابع انسانی است. متخصصان و مدیران اجرایی در مدیریت دانشگاه، مدیران منابع انسانی در شرکت ها و سیاستمداران آموزشی اطلاعات ارزشمندی دریافت می کنند.

Wie signalisieren hochbegabte Bewerber potenziellen Arbeitgebern ihr überdurchschnittliches Talent? Ein prominentes Kriterium ist die Ausbildung, denn Hochschulen lassen sich als Filtereinrichtungen interpretieren, die eine Einteilung von Studierenden in unterschiedliche Qualitätsstufen vornehmen.

Christian Opitz untersucht im Rahmen einer organisationsökonomischen Betrachtung drei Filtermodelle, die sich idealtypisch den Hochschulsystemen in den USA, Frankreich und Deutschland zuordnen lassen. Die Bildungs- und Karriereverläufe der Topmanager der jeweils einhundert marktkapitalstärksten Unternehmen dieser Länder weisen auf unterschiedliche Validierungsmechanismen für Ausbildungssignale hin. Während in den USA die Glaubwürdigkeit von Zeugnissen und Noten durch den Wettbewerb zwischen den Hochschulen sichergestellt wird, setzt man in Frankreich stärker auf staatliche Kontrolle. In Deutschland wird dagegen primär die individuelle Reputation der Lehrenden als Validierungsgrundlage nutzt.

Das Buch wendet sich an Dozenten und Studenten der Betriebswirtschaftslehre mit den Schwerpunkten Management und Personal. Fach- und Führungskräfte in Hochschulverwaltungen, Personalverantwortliche in Unternehmen und Bildungspolitiker erhalten wertvolle Hinweise.