دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1a ed.]
نویسندگان: Enio Freitas
سری:
ناشر: Ed.UNESP/Cultura Acadêmica
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 175
زبان: Portuguese
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 826 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب História e Cinema. Encontro de Conhecimento em Sala de Aula به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تاریخ و سینما. جلسه دانش در کلاس درس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
انیو دی فریتاس، معلم شبکه شهرداری سائوپائولو، علاقهمند به سینما و با تجربه بهعنوان تاریخنگار عکاسی و عکاسی خبری، متعجب بود که چگونه تصاویر متحرک، بهطور دقیقتر سینما، میتوانند به غنیتر کردن کلاسهای تاریخ او کمک کنند. برای پاسخ به این سؤال، او متوجه شد که لازم است آن را به صورت نظری نظاممند کرد - و از این مشاهده این کار پدید آمد. فریتاس این نظریه را از طریق تجزیه و تحلیل متون تاریخی و جاری می سازد که به کاربرد سینما و همچنین هنر در آموزش برزیل اشاره دارد. تحلیل در دهه 1930، در دوران وارگاس و اسکولا نوا آغاز میشود و نیروهایی را نشان میدهد که به دنبال کنترل آموزش در کشور بودند که در آن زمان به عنوان یک موضوع سیاسی-اجتماعی درک میشد و پیامدهای یک پروژه سینمایی آموزشی به عنوان وسیلهای برای آموزنده و مروج فرهنگ ملی. این مطالعه به ارزیابی دوره دیکتاتوری نظامی (1964-1985)، به ویژه ارتباط بین سازمان بینالمللی سینمای کاتولیک (Ocic) و جنبش باشگاه فیلم کاتولیک برزیل، که به دنبال جذب افکار عمومی به بحثهای اخلاقی بود، ادامه میدهد. علاقه به کلیسا، از طریق استراتژی آموزش جوانان. نویسنده هنگام تحلیل دوره ای دیگر، یعنی دوره دولت فرناندو هنریکه کاردوسو، سینما را به عنوان یک ابزار آموزشی، مطابق با امکاناتی که توسط پارامترهای درسی ملی (PCN) منتشر شده در سال 1998 گشوده شده است، درک می کند. و همچنین به دنبال درک معنای استفاده از آن است. این هنر در کلاس درس متعاقباً، نشریاتی از شهر سائوپائولو، با هدف معلمان، مورد مطالعه قرار میگیرد که به اهداف و مطالب پیشبینیشده برای هر حوزه از دانش مدرسه شهرداری میپردازد، علاوه بر ارتباط این اسناد با پیشنهادات آموزشی برای استفاده از هنر به عنوان وسیله ای برای آموزش
Professor na rede municipal de São Paulo, apaixonado por cinema e com experiência como historiador da fotografia e do fotojornalismo, Enio de Freitas perguntava-se como imagens em movimento, mais exatamente o cinema, poderiam contribuir para enriquecer suas aulas de História. Para responder à questão, ele percebeu que seria necessário sistematizá-la teoricamente - e desta constatação surgiu esta obra. Freitas constrói a teoria por meio da análise de textos históricos e atuais que remetem à aplicação do cinema, e também da arte, na educação brasileira. A análise tem início nos anos 1930, durante a Era Vargas e a Escola Nova, e mostra as forças que procuravam controlar a educação no país, entendida então como uma questão político-social, e as implicações de um projeto de cinema educativo como veículo de aprendizagem e propagador de uma cultura nacional. O estudo segue avaliando o período da ditadura militar (1964-1985), especialmente a ligação entre a Organização Católica Internacional do Cinema (Ocic) e o movimento cineclubista católico brasileiro, que procurou atrair o público para as discussões morais que interessavam à Igreja, por meio da estratégia de educação de jovens. Ao analisar outro período, o do governo Fernando Henrique Cardoso, o autor percebe o cinema como ferramenta de ensino, de acordo com as possibilidades abertas pelos Parâmetros Curriculares Nacionais (PCN) publicados em 1998. E procura entender, também, qual o significado da utilização dessa arte em sala de aula. Posteriormente são estudadas publicações da prefeitura de São Paulo, voltadas para professores, que tratam dos objetivos e conteúdos previstos para cada área de conhecimento da escola municipal, além da relação desses documentos com propostas pedagógicas de aplicação da arte como meio de ensino.