History and Precedent in Environmental Design

این کتاب درباره روشی جدید و متفاوت برای رویکرد و مطالعه تاریخچه محیط ساخته شده و استفاده از پیشینه های تاریخی در طراحی است. با این حال، اگرچه آنچه من پیشنهاد می‌کنم برای چیزی که در حال حاضر تاریخ معماری نامیده می‌شود، جدید است، اما هم رویکرد من و هم نتیجه‌گیری‌های من در زمینه‌های دیگر چندان جدید نیستند، همانطور که وقتی تلاش کردم شواهد تأییدکننده پیدا کنم، کشف کردم. * در واقع، از میان تمام رشته‌هایی که با جنبه‌های مختلف مطالعه گذشته سروکار دارند، به نظر می‌رسد تاریخ معماری کمترین تغییر را به روش‌هایی که من از آن دفاع می‌کنم، داشته است. در حال حاضر احیای علاقه به تاریخ معماری و شکل شهری وجود دارد. علاقه مشابهی به نظریه، طراحی بومی و روابط فرهنگ و محیط اعمال می شود. پس از سال ها غفلت، مطالعه تاریخ و استفاده از سابقه تاریخی دوباره اهمیت پیدا می کند. با این حال، آن علاقه نه منجر به رویکردهای جدیدی به موضوع شده است و نه مبانی آن بررسی شده است. اینو سعی میکنم انجام بدم با انجام این کار، من روش دقیق‌تر و، من استدلال می‌کنم، روش معتبرتری برای نگاه کردن به داده‌های تاریخی و در نتیجه استفاده از چنین داده‌هایی در تئوری محیط ساخته‌شده و به‌عنوان سابقه در طراحی محیطی بحث می‌کنم. زیربنای این دیدگاه من در مورد مطالعات رفتار محیطی CEBS) به عنوان یک نظریه نوظهور است نه به عنوان داده ای برای کمک به طراحی بر اساس \"نظریه\" فعلی. اگرچه این موضوع موضوع کتاب دیگری خواهد بود، یک بیانیه خلاصه از این موضع ممکن است مفید است.

This book is about a new and different way of approaching and studying the history of the built environment and the use of historical precedents in design. However, although what I am proposing is new for what is currently called architectural history, both my approach and even my conclusions are not that new in other fields, as I discovered when I attempted to find supporting evidence. * In fact, of all the disciplines dealing with various aspects of the study of the past, architectural history seems to have changed least in the ways I am advocating. There is currently a revival of interest in the history of architecture and urban form; a similar interest applies to theory, vernacular design, and culture-environment relations. After years of neglect, the study of history and the use of historical precedent are again becoming important. However, that interest has not led to new approaches to the subject, nor have its bases been examined. This I try to do. In so doing, I discuss a more rigorous and, I would argue, a more valid way of looking at historical data and hence of using such data in a theory of the built environment and as precedent in environmental design. Underlying this is my view of Environment-Behavior Studies CEBS) as an emerging theory rather than as data to help design based on current "theory. " Although this will be the subject of another book, a summary statement of this position may be useful.