Hinduism Before Reform

بازگویی جسورانه از خاستگاه هندوئیسم معاصر، و استدلالی علیه مفهوم دیرینه اصلاحات مذهبی.

در اوایل قرن هجدهم، امپراتوری مغول به پایان رسید. رو به زوال بود و شرکت هند شرقی در حال هجوم به شبه قاره بود. یک قرن بعد مبلغان مسیحی، معلمان هندو، قدیسان مسلمان و شورشیان سیک بافت مذهبی رنگارنگ هند مستعمره را تشکیل دادند. با تمرکز بر دو جامعه هندو در اوایل قرن نوزدهم، براهمو ساماج و سوامینارایان سامپرادی، و شخصیت‌های جذاب آن‌ها راموهون روی و سکومی نارایان سوامی هچر بررسی می‌کند که مردم شهری و روستایی چگونه فکر می‌کردند. ، و خدایان در طول راه، او دیدگاه جدیدی رادیکال از خاستگاه هندوئیسم معاصر ترسیم می کند و ایده اصلاحات دینی را زیر و رو می کند.

هندوئیسم قبل از اصلاحات ساختار سفت و سخت وحی-شکاف- اصلاحات را به چالش می کشد. -فرقه ای که در بسیاری از تاریخ دین رایج است. اصلاحات، به ویژه، نقش مهمی در نحوه تفکر ما در مورد جنبش های تأثیرگذار هندو و تاریخ مذهبی به طور کلی ایفا می کند. از دریچه اصلاحات، یک دکترین ناگزیر به عقب‌نگر است در حالی که آموزه دیگر نمایانگر مدرنیته است. از این مقایسه تعداد زیادی نتیجه گیری ساده به دست می آید. هچر به جای فرض دوگانگی واضح بین عقب مانده و مدرن، به چگونگی کسب و طرح اقتدار دینی علاقه مند است.

هندوئیسم قبل از اصلاحات می پرسد که اگر از این امر اجتناب کنیم، تاریخ دینی چگونه به نظر می رسد. دودویی مبهم پیشرفت و سنت. راه دیگری برای مفهوم سازی منشأ و اهمیت این دو جنبش هندو وجود دارد، راهی که آنها را در غایت شناسی یک مدرنیته از پیش تعیین شده به دام نمی اندازد.

A bold retelling of the origins of contemporary Hinduism, and an argument against the long-established notion of religious reform.

By the early eighteenth century, the Mughal Empire was in decline, and the East India Company was making inroads into the subcontinent. A century later Christian missionaries, Hindu teachers, Muslim saints, and Sikh rebels formed the colorful religious fabric of colonial India. Focusing on two early nineteenth-century Hindu communities, the Brahmo Samaj and the Swaminarayan Sampraday, and their charismatic figureheads—the “cosmopolitan” Rammohun Roy and the “parochial” Swami Narayan—Brian Hatcher explores how urban and rural people thought about faith, ritual, and gods. Along the way he sketches a radical new view of the origins of contemporary Hinduism and overturns the idea of religious reform.

Hinduism Before Reform challenges the rigid structure of revelation-schism­-reform-sect prevalent in much history of religion. Reform, in particular, plays an important role in how we think about influential Hindu movements and religious history at large. Through the lens of reform, one doctrine is inevitably backward-looking while another represents modernity. From this comparison flows a host of simplistic conclusions. Instead of presuming a clear dichotomy between backward and modern, Hatcher is interested in how religious authority is acquired and projected.

Hinduism Before Reform asks how religious history would look if we eschewed the obfuscating binary of progress and tradition. There is another way to conceptualize the origins and significance of these two Hindu movements, one that does not trap them within the teleology of a predetermined modernity.