High-Level System Modeling: Specification Languages

یک سیستم واکنشی سیستمی است که در تعامل مداوم با محیط خود است و با سرعتی که توسط آن محیط تعیین می‌شود اجرا می‌شود. نمونه‌هایی از سیستم‌های واکنشی پروتکل‌های شبکه، سیستم‌های کنترل ترافیک هوایی، سیستم‌های کنترل فرآیند صنعتی و غیره هستند. به دلیل ماهیت پیچیده آنها، تعیین و پیاده سازی چنین سیستم هایی بسیار دشوار است. بسیاری از سیستم‌های واکنشی در کاربردهای بسیار حیاتی به کار می‌روند، که در نظر گرفتن مسائلی مانند قابلیت اطمینان و ایمنی هنگام طراحی چنین سیستم‌هایی بسیار مهم است. طراحی سیستم‌های واکنشی مشکل‌زا تلقی می‌شود و یکی از بزرگترین چالش‌ها در زمینه طراحی و توسعه سیستم است. در این مقاله، روش‌های مدل‌سازی مشخصات برای سیستم‌های راکتیو را مورد بحث قرار می‌دهیم. مدل‌سازی مشخصات مرحله مهمی در طراحی سیستم راکتیو است که در آن طراح ویژگی‌های مورد نظر سیستم راکتیو را در قالب یک مدل مشخصات مشخص می‌کند. این مدل مشخصات به عنوان راهنما و منبع برای پیاده سازی عمل می کند. برای توسعه مدل مشخصات سیستم های پیچیده به شیوه ای سازمان یافته، طراحان به روش های مدل سازی مشخصات متوسل می شوند. در زمینه سیستم‌های واکنشی، می‌توان چنین روش‌شناسی را روش‌شناسی مدل‌سازی مشخصات سیستم واکنش‌گرا نامید.

A reactive system is one that is in continual interaction with its environment and executes at a pace determined by that environment. Examples of reactive systems are network protocols, air-traffic control systems, industrial-process control systems etc. Reactive systems are ubiquitous and represent an important class of systems. Due to their complex nature, such systems are extremely difficult to specify and implement. Many reactive systems are employed in highly-critical applications, making it crucial that one considers issues such as reliability and safety while designing such systems. The design of reactive systems is considered to be problematic, and p.oses one of the greatest challenges in the field of system design and development. In this paper, we discuss specification-modeling methodologies for reactive systems. Specification modeling is an important stage in reactive system design where the designer specifies the desired properties of the reactive system in the form of a specification model. This specification model acts as the guidance and source for the implementation. To develop the specification model of complex systems in an organized manner, designers resort to specification modeling methodologies. In the context of reactive systems, we can call such methodologies reactive-system specification modeling methodologies.