دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Christopher Elliott
سری:
ISBN (شابک) : 0190233052, 9780190233051
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 314
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب High Command: British Military Leadership in the Iraq and Afghanistan Wars به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فرماندهی عالی: رهبری نظامی بریتانیا در جنگ های عراق و افغانستان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از سال 2001، بریتانیا از ایالات متحده در جنگ های عراق و
افغانستان حمایت کرد. «پیروزی» در چنین درگیریها همیشه سخت است و
حمایت سیاسی داخلی از آنها هرگز قوی نبود. دولت های تونی بلر و
گوردون براون مسئول این امر بودند و بهای آن را پرداختند، اما نقش
فرماندهی عالی در وزارت دفاع نیز قابل بررسی است. منتقدان
خاطرنشان کردهاند که نیروهای مسلح به دلیل رقابت داخلی متلاشی
شده بودند و رهبری آنها ناکارآمد بود، اما حقیقت پیچیدهتر
است.
در کتاب خود، ژنرال الیوت به بررسی شرایطی میپردازد که منجر به
این جنگها شد و چگونه وزارتخانه دفاع با چالش های ارائه شده
مقابله کرد. او نشان می دهد که چگونه روسای خدمات توسط سیستم،
تقریباً به عنوان رقبای در حال ساخت، با مسئولیت پراکنده و اقتدار
مبهم در تضاد قرار گرفتند. وزارت دفاع به جای این که بپرسد آیا
کاری که از آنها خواسته می شود عملی است یا خیر، روی کارکردن
کارها متمرکز شد. غالباً نظر یک فرمانده تاکتیکی کوچک کل استراتژی
وزارت دفاع را هدایت می کرد، نه برعکس، آنطور که باید می بود. در
حالی که افسران ارشد، وزرای دفاع و کارمندان دولت بریتانیا به طور
غیرقابل انکاری شایسته و با نیت خوب بودند، معمای وجود دارد که
چرا موفقیت در میدان جنگ تا این حد دست نیافتنی بود.
From 2001, Britain supported the United States in wars in Iraq
and Afghanistan. "Victory" in such conflicts is always hard to
gauge and domestic political backing for them was never robust.
For this, the governments of Tony Blair and Gordon Brown were
held responsible, and paid the price, but the role played by
the High Command in the Ministry of Defence also bears
examination. Critics have noted that the armed services were
riven by internal rivalry and their leadership was
dysfunctional, but the truth is more complicated.
In his book, General Elliott explores the circumstances that
led to these wars and how the Ministry of Defence coped with
the challenges presented. He reveals how the Service Chiefs
were set at odds by the system, almost as rivals in the making,
with responsibility diffuse and authority ambiguous. The MoD
concentrated on making things work, rather than questioning
whether what they were being asked to do was practicable. Often
the opinion of a junior tactical commander led the entire
strategy of the MoD, not the other way around, as it should
have been. While Britain's senior officers, defense ministers
and civil servants were undeniably competent and well
intentioned, the conundrum remains why success on the
battlefield proved so elusive.