دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Angela Smith
سری: Film and Culture Series
ISBN (شابک) : 0231157169, 9780231157162
ناشر: Columbia University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 356
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Hideous Progeny: Disability, Eugenics, and Classic Horror Cinema به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فرزندان مخفی: ناتوانی ، اوژنیک و سینمای ترسناک کلاسیک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بدنهای پیچ خورده، چهرههای تغییرشکل، رفتار ناهنجار و امیال غیرعادی از ویژگیهای موجودات شنیع ترسناک کلاسیک هالیوود بودند که تماشاگران را با غمانگیز بودن محض خود به وجد میآوردند. اکثر منتقدان این ویژگی ها را به عنوان نشانه هایی از سرکوب جنسی یا استعاره هایی برای انواع دیگر هویت های به حاشیه رانده شده تفسیر کرده اند، با این حال آنجلا ام. اسمیت تحقیقات غنی تری در مورد مشغله های اجتماعی و فرهنگی آن دوره انجام می دهد. او در عوض شیفتگی به اصلاح نژاد و ناتوانی جسمی و شناختی را در روایت و منظره وحشت کلاسیک دهه 1930 می یابد که با تمایل بیننده برای دید آسیب پذیری و دگرگونی افزایش یافته است.
خواندن فیلم هایی مانند دراکولا (1931)، فرانکنشتاین (1931)، دکتر. جکیل و آقای هاید (1931)، فریکس ها (1932)، و عشق دیوانه (1935) علیه گفتمان ناتوانی در اوایل قرن بیستم و تبلیغات نژادی اسمیت و خلوص بیولوژیکی، وابستگی وحشت کلاسیک را به روایتهای اصلاح نژاد و فیزیولوژیک نشان میدهد. او همچنین به تجسمهای متضاد و اغلب متناقض این ژانر اشاره میکند. اسمیت در نهایت اتهام جبر زیستی را در رفتارهای احشایی فیلمسازان قرار می دهد، که عدم امکان بهبود نژادی و کمال بدنی را به اوج هیجانی می رساند. فیلمسازان با بازی ساختگی و قراردادهای هیولاهای ناتوان، از ترس و اشتیاق مخاطبان خود سوء استفاده کردند و هم بر انحراف نگاه پزشکی و علمی و هم بر تجربه ناتوان کننده تماشای ترسناک تأکید کردند. بنابراین، فیلمهای ترسناک کلاسیک، همدلی با هیولای معلول را تشویق میکنند و به بینندگان اسیر برخوردی ناراحتکننده با آسیبهای خود ارائه میدهند. کار اسمیت، علاوه بر تاریخچه های کلی در مورد ساخت نگرش های اجتماعی و سیاسی نسبت به دیگری، عمیقاً مطالعات سینما و معلولیت را پیش می برد.
Twisted bodies, deformed faces, aberrant behavior, and abnormal desires characterized the hideous creatures of classic Hollywood horror, which thrilled audiences with their sheer grotesqueness. Most critics have interpreted these traits as symptoms of sexual repression or as metaphors for other kinds of marginalized identities, yet Angela M. Smith conducts a richer investigation into the period's social and cultural preoccupations. She finds instead a fascination with eugenics and physical and cognitive debility in the narrative and spectacle of classic 1930s horror, heightened by the viewer's desire for visions of vulnerability and transformation.
Reading such films as Dracula (1931), Frankenstein (1931), Dr. Jekyll and Mr. Hyde (1931), Freaks (1932), and Mad Love (1935) against early-twentieth-century disability discourse and propaganda on racial and biological purity, Smith showcases classic horror's dependence on the narratives of eugenics and physiognomics. She also notes the genre's conflicted and often contradictory visualizations. Smith ultimately locates an indictment of biological determinism in filmmakers' visceral treatments, which take the impossibility of racial improvement and bodily perfection to sensationalistic heights. Playing up the artifice and conventions of disabled monsters, filmmakers exploited the fears and yearnings of their audience, accentuating both the perversity of the medical and scientific gaze and the debilitating experience of watching horror. Classic horror films therefore encourage empathy with the disabled monster, offering captive viewers an unsettling encounter with their own impairment. Smith's work profoundly advances cinema and disability studies, in addition to general histories concerning the construction of social and political attitudes toward the Other.