Herzrhythmusstörungen

آریتمی‌های قلبی در اشکال و منشأهای مختلف، اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کنند. از یک سو، این به دلیل این واقعیت است که به لطف امکانات فنی و سازمانی بهبود یافته، می‌توان آنها را بیشتر تشخیص داد، اما از سوی دیگر، از طریق توسعه داروهای جدیدتر و مؤثرتر نیز می‌توان آنها را به طور خاص تر درمان کرد. تا حدود بیست سال پیش، تنها گلیکوزیدهای دیژیتال، کینیدین و باربیتورات‌ها برای درمان اغلب نامطلوب آریتمی‌های قلبی شناخته شده بودند و معمولاً به‌عنوان عوارض کم و بیش خطرناک و بدون اطلاع دقیق‌تر از پیش آگهی در ارتباط با بالینی قلب، بدون درمان تحمل می‌شدند. تصویر از سوی دیگر، امروزه تشخیص هر نوع آریتمی از طریق ثبت طولانی مدت، پایش شدید، تست استرس، ضبط های داخل قلب اضافی و تحریک الکتریکی امکان پذیر است و معمولاً تلاش می شود تا به صورت علامتی آنها را سرکوب کند. از این پیشرفت گاه آشفته، به ویژه در بخش درمانی، در حال حاضر اولین نشانه های واکنش بیش از حد وجود دارد، که گاهی اوقات خطر درمان آریتمی قلبی را نادیده می گیرد. باید اذعان داشت که درمان آریتمی های قلبی می تواند از برخی جهات به اندازه خود آریتمی های قلبی خطرناک باشد، در صورتی که صلاحیت حرفه ای و شرایط لازم برای نظارت و درمان بیمار تضمین نشود. بر اساس تحقیقات و تجربه گسترده خودمان، ما طیف کاملی از آریتمی‌های قلبی را از یک کلینیک داخلی با بیماران عمدتاً قلب و یک بخش مراقبت‌های ویژه و یک ایستگاه آمبولانس اورژانس ارائه کرده‌ایم.

Die Herzrhythmusstörungen in ihrer unterschiedlichen Form und Genese gewinnen immer mehr an Bedeutung. Dies liegt einerseits daran, daß sie durch verbesserte technische und organisatorische Möglichkeiten häufiger diagnostiziert, andererseits aber auch durch Entwicklung immer neuer und besser wirkender Pharmaka gezielter behandelt werden können. Bis vor etwa zwanzig Jahren kannte man lediglich die Digitalisglykoside, Chinidin und die Barbiturate zur häufig unbefriedigenden Behandlung von Herzrhythmusstörungen und tolerierte sie meist auch unbehandelt als mehr oder minder ge­ fährliche Komplikationen und ohne genauere Kenntnis der Prognose im Zusammenhang mit dem kardialen Krankheitsbild. Heute dage­ gen ist man in der Lage, jede Art von Rhythmusstörung durch Lang­ zeitaufzeichnung, Intensivüberwachung, Belastungstests, zusätzliche intrakardiale Ableitungen und Elektrostimulation zu erfassen, und ist bestrebt, sie auch meist symptomatisch zu unterdrücken. Aus dieser teilweise stürmischen Entwicklung, vor allem auf dem therapeuti­ schen Sektor, ergeben sich auch bereits erste Anzeichen der Über­ reaktion, die das Risiko der Therapie von Herzrhythmusstörungen teilweise außer acht läßt. Es muß festgestellt werden, daß die Thera­ pie von Herzrhythmusstörungen in gewisser Hinsicht genauso ge­ fährlich sein kann wie die Herzrhythmusstörungen selbst, wenn fach­ liche Kompetenz und die notwendigen Voraussetzungen hinsichtlich Überwachung und Behandlung des Patienten nicht gewährleistet sind. Aufgrund eigener umfangreicher Untersuchungen und Erfahrungen haben wir, aus einer internen Klinik mit vorwiegend kardiologischem Krankengut und angegliederter Station für Intensivrnedizin und Not­ arztwageneinsatzstelle heraus, das gesamte Spektrum der Herzrhyth- V musstörungen dargestellt.