Hermeneutische Künste: Die Praxis der Interpretation

ما نه تنها متون را تفسیر می کنیم و یک "هنر هرمنوتیک" ویژه (شلایرماخر) برای این کار ایجاد کرده ایم، بلکه جهان اطراف خود را نیز تفسیر می کنیم. این مطالعه بررسی می کند که کدام قواعد صریح و ضمنی در عمل تفسیر اعمال می شود. بخش اول، از جمله، مفهوم تفسیر، رابطه بین خواندن و تفسیر را روشن می کند و استعاره های سنتی تفسیر را تحلیل می کند. در بخش دوم، پارادایم‌های تفسیر بررسی می‌شوند: تعبیر مانتیک از پیشواها و رؤیاها، تفسیر فیلولوژیک متون ادبی، تفسیر روزمره یک قیافه‌شناسی و تعبیر جرم‌گرایانه از ردپای. در افق بلاغت، زبان شناسی و هرمنوتیک، آموزه های تفسیری باستان، قرون وسطی و جدید، یهودیان و مسیحیان و سپس توسعه مدرن هرمنوتیک به عنوان یک علم در فصول بعدی بررسی می شود. فصل آخر قواعد تفسیر متون را خلاصه می کند.

Wir interpretieren nicht nur Texte und haben dafür eine besondere „hermeneutische Kunst“ (Schleiermacher) entwickelt, sondern wir interpretieren auch die Welt um uns. Die Untersuchung geht der Frage nach, welche expliziten und impliziten Regeln in der Praxis der Interpretation angewandt werden. Der erste Teil klärt u.a. den Begriff der Interpretation, das Verhältnis von Lesen und Interpretieren und analysiert die traditionelle Metaphorik der Interpretation. Im zweiten Teil werden Paradigmen der Interpretation untersucht: die mantische Deutung von Orakeln und Träumen, die philologische Interpretation literarischer Texte, die alltägliche Deutung einer Physiognomie und die kriminalistische Deutung von Spuren. Im Horizont von Rhetorik, Philologie und Hermeneutik werden in den folgenden Kapiteln antike, mittelalterliche und neuzeitliche, jüdische und christliche Interpretationslehren und danach die neuzeitliche Entwicklung der Hermeneutik als Wissenschaft behandelt. Das Abschlusskapitel fasst Regeln der Interpretation von Texten zusammen.