دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: نویسندگان: Paul Jahshan سری: ISBN (شابک) : 082045284X ناشر: Peter Lang سال نشر: 2001 تعداد صفحات: 114 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 36 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Henry Miller and the Surrealist Discourse of Excess: A Post-Structuralist Reading به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هنری میلر و گفتمان سوررئالیستی افراط: خوانشی پساساختارگرا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هنری میلر یکی از کم فهم ترین نویسندگان مدرن است. میلر که قدیس ذن لقب گرفته و به عنوان یک پورنوگرافی شاد طرد شده است، اکنون به موزه عجیب و غریب ادبی منتقل می شود و متن او با بی تفاوتی ناموجه برخورد می شود. اگر تأثیر سوررئالیسم فرانسوی توسط اکثر منتقدان و خوانندگان به رسمیت شناخته شده باشد، بدون هزینه نیست: میلر با خیال راحت به عنوان یک نویسنده «سوررئالیست» طبقه بندی می شود و بنابراین بیشتر، اگر نگوییم همه، ویژگی های سبکی او به راحتی کنار گذاشته می شود. آنچه متون میلر با متون سوررئالیستهای فرانسوی به اشتراک میگذارد، در واقع تصویری از افراط است، اما تصویری که از نظر اقتصادی و استادانه به سمت خوانندهای میآید که پاسخ(های)ش در ساختن نسخهای خاص میلری از انحراف سبکی کمک میکند. این مطالعه بر روشی متمرکز است که این «متن میلری» دعوت به بازخوانی تازهای از یکی از نویسندگان برجسته مدرن آمریکایی میکند.
Henry Miller is one of the least stylistically understood modern writers. Having been dubbed a Zen saint and ostracized as a happy pornographer, Miller is now relegated to the museum of literary oddities and his text treated with unjustified indifference. If the influence of French surrealism has been recognized by most critics and readers, it is not without a cost: Miller is safely classified as a «surrealist» writer and most, if not all, of his stylistic peculiarities are thus conveniently disposed of. What Miller's texts share with those of the French surrealists is an imagery of excess, indeed, but one which is economically and masterfully geared toward a reader whose response(s) help in constructing a peculiarly Millerian version of stylistic deviation. This study focuses on the way this «Millerian text» invites a fresh re-reading of one of America's leading modern authors.