Heidegger with Derrida: Being Written

هایدگر با دریدا: نوشته شدن برای اولین بار تلاش می کند تا فلسفه هایدگر را از دریچه تز لوگومرکزی دریدا بیاندیشد که بر اساس آن گفتار در طول تاریخ متافیزیک، بر نوشتن ارجحیت داده شده است. این کتاب شرح مفصلی از استدلال‌های دریدا درباره تحقیر نوشتار ارائه می‌کند، روایتی که به تعریف جدیدی از نوشتار منجر می‌شود و آن را به‌جای زبان‌شناختی، از نظر معرفتی درک می‌کند. تحلیل هایدگر از نگاه و نقد سوژه مدرن دارای ویژگی های لوگومرکزی است. این نتیجه شگفت‌انگیز مستلزم آن است که هایدگر به خوبی در سنت متافیزیکی قرار دارد که برای غلبه بر آن به شدت تلاش کرد. این کتاب نور جدیدی بر ریشه‌های فلسفی درگیری هایدگر با نازیسم می‌افکند و استدلال می‌کند که تفکر سلسله مراتبی او - که مشخصه لوگومرکزی و متافیزیک است - تمایز خشونت‌آمیز بین نژاد «مناسب» و دیگری را تأیید می‌کند.

Heidegger with Derrida: Being Written attempts, for the first time, to think Heidegger's philosophy through the lens of Derrida's logocentric thesis, according to which speech has, throughout the history of metaphysics, been given primacy over writing. The book offers a detailed account of Derrida's arguments about the debasement of writing, an account that leads to a new definition of writing, conceiving it epistemically, rather than linguistically. Heidegger's analysis of the gaze and critique of the modern subject are shown to have logocentric features. This surprising conclusion entails that Heidegger is well within the metaphysical tradition, which he labored so intently to overcome. The book sheds new light on the philosophical roots of Heidegger’s involvement with Nazism, arguing that his hierarchical thinking--the hallmark of logocentrism and metaphysics—condones violent differentiation between the ‘proper’ race and the Other.