دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Judith Wolfe
سری: Oxford Theology and Religion Monographs
ISBN (شابک) : 0199680515, 9780199680511
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 194
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب آخرت شناسی هایدگر: افق های الهیاتی در آثار اولیه مارتین هایدگر: دایره المعارف های دینی راهنماهای موضوعی مرجع آزمون آماده سازی الهیات هندوئیسم مسیحی اسلام یهودیت مطالعات دینی معنویت فلسفه سیاست علوم اجتماعی زیبایی شناسی معرفت شناسی اخلاق تاریخ نظرسنجی منطق متافیزیک علوم انسانی جدید کتاب های درسی اجاره ای استفاده شده تخصصی بوتیک بودیسم مسیحیت مقایسه
در صورت تبدیل فایل کتاب Heidegger's Eschatology: Theological Horizons in Martin Heidegger's Early Work به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آخرت شناسی هایدگر: افق های الهیاتی در آثار اولیه مارتین هایدگر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
آخرت شناسی هایدگر گزارشی مبتکرانه از درگیری اولیه
هایدگر با الهیات است، از آغاز او به عنوان یک کاتولیک ضد مدرنیست
تا چرخش او به سوی یک پروتستانتیسم غیر دگماتیک و در نهایت به یک
روش فلسفی قاطعانه خداباورانه. این کتاب بر تعهد در حال توسعه
هایدگر به دیدگاهی معاد شناختی متمرکز است که از منابع الهیاتی
مشتق شده است، اما به منبعی مرکزی برای توسعه یک روایت
پدیدارشناختی الحادی از وجود انسان تغییر شکل داده است.
این بینش از تلاش هایدگر در اواخر دهه 1910 سرچشمه گرفت تا
پدیدارشناسی زندگی دینی را فرموله کند که موقتی بودن ذاتی وجود
انسان را جدی بگیرد. هایدگر در این تلاش به دو گرایش در علم
پروتستان روی آورد: کشف معاد شناسی به عنوان دغدغه اصلی کلیسای
اولیه توسط آ. شوایتزر و مکتب «تاریخ دکترین»، و آخرت شناسی
«اگزیستانسیال» کارل. بارت و ادوارد تورنیسن، مدیون کی یرکگور،
داستایوفسکی و فرانتس اوربیک هستند.
تلفیق او از چنین روندهایی در چارچوب پدیدارشناختی (که عمدتاً از
طریق خوانش های پل و آگوستین در دوره های سخنرانی او در سال های
1921-1921 توضیح داده شد) منجر به هایدگر شد. به فرض یک احساس
وجودی از ناآرامی آخرت شناختی به عنوان ویژگی اصلی وجود اصیل
مسیحی. با این حال، توصیف او از این بیقراری انتظاری، اکنون
بهطور اجتنابناپذیری در تضاد با منابع مسیحیاش بود، زیرا تعهد
هایدگر به توصیف پدیدارشناختی موقعیت انسانی، او را به انتزاع
تجربه «وجودی» انتظار از موضوع سنتی آن سوق داد: "امید مبارک"
برای پادشاهی خدا. بنابراین امید مسیحی برای هایدگر دیگر ناآرامی
«آخرتشناختی» را نفی میکند، زیرا چنین امیدی پایانی بر آن
ناآرامی و در نتیجه خود وجود اصیل است. بنابراین، هایدگر در برابر
بینش مسیحی، یک «آخرت شناسی بدون فرجام» را توسعه می دهد که به
طور پارادایمی به عنوان «هستی تا مرگ» بیان می شود. انبوهی از
منابع اولیه و تازه در دسترس به زبان اصلی، و ارائه تحلیلی عمیق
از رابطه هایدگر با سنت الهیات و الهیات زمان خود.
Heidegger's Eschatology is a ground-breaking account
of Heidegger's early engagement with theology, from his
beginnings as an anti-Modernist Catholic to his turn towards an
undogmatic Protestantism and finally to a resolutely a-theistic
philosophical method. The book centres on Heidegger's
developing commitment to an eschatological vision, derived from
theological sources but reshaped into a central resource for
the development of an atheistic phenomenological account of
human existence.
This vision originated in Heidegger's attempt, in the late
1910s, to formulate a phenomenology of religious life that
would take seriously the inherent temporality of human
existence. In this endeavour, Heidegger turned to two trends in
Protestant scholarship: the discovery of eschatology as a
central preoccupation of the Early Church by A. Schweitzer and
the "History of Doctrine" School, and the "existential"
eschatology of Karl Barth and Eduard Thurneysen, indebted to
Kierkegaard, Dostoevsky, and Franz Overbeck.
His synthesis of such trends within a phenomenological
framework (elaborated primarily via readings of Paul and
Augustine in his lecture courses of 1921-2) led Heidegger to
postulate an existential sense of eschatological unrest as the
central characteristic of authentic Christian existence. His
description of this expectant restlessness, however, was now
inescapably at odds with its Christian sources, since
Heidegger's commitment to a phenomenological description of the
human situation led him to abstract the "existential"
experience of expectation from its traditional object: the
"blessed hope" for the Kingdom of God. Christian hope thus for
Heidegger no longer constitutes, but rather negates
"eschatological" unrest, because such hope projects an end to
that unrest, and thus to authentic existence itself. Against
the Christian vision, Heidegger therefore develops a systematic
'eschatology without eschaton', paradigmatically expressed as
"being-unto-death."
Judith Wolfe tells the story of his re-conception of
eschatology, using a wealth of primary and newly available
original-language sources, and offering in-depth analysis of
Heidegger's relationship to theological tradition and the
theology of his time.