Heidegger on language and death : the intrinsic connection in human existence

مارتین هایدگر یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم بود. تحلیل او از وجود انسان، زمینه ای تمام نشدنی را برای متفکرانی با هر پیشینه ای که به دنبال پاسخی برای پرسش های خاص خود هستند که در زمان ما باز یا باز مانده اند، به اثبات می رساند. این کتاب ارتباط درونی بین دو ویژگی اساسی انسان، زبان و مرگ را بررسی می کند. هایدگر به هر یک از این ویژگی‌ها عمیقاً می‌پردازد، بدون اینکه هرگز به صراحت رابطه آنها را در یک نظریه جداگانه بیان کند. با این حال، یواخیم ال. اوبرست در بررسی دقیق کار بزرگ هایدگر، هستی و زمان، ارتباطی را در سه مرحله اساسی آشکار می کند. در نهایت نویسنده استدلال می کند که اختراع زبان بشری با انگیزه حرکت به سوی جاودانگی است - زبان از تجربه فناپذیری به عنوان پاسخی به آن پدیدار می شود. این نگاهی تازه به یکی از چالش برانگیزترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان عصر ماست.

Martin Heidegger was one of the most influential philosophers of the 20th century. His analysis of human existence proves an inexhaustible ground for thinkers of all backgrounds who seek answers for their specific questions left open or opened up by our times. This book explores the intrinsic connection between two fundamentally human traits, language and death. Heidegger addresses each of these traits in depth, without ever explicitly outlining their relationship in a separate theory. However, in a close examination of Heidegger's magnum opus, Being and Time, Joachim L. Oberst uncovers a connection in three basic steps. Ultimately the author argues that the human invention of language is motivated by the drive towards immortality - language emerges from the experience of mortality as a response to it. This is a refreshing look at one of the most challenging and influential philosophers of our times.