Heidegger on Art and Art Works

این کتاب از مجموعه سخنرانی‌هایی که در سال 1983 در زمینه برنامه تابستانی پدیدارشناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا ارائه شد، پدید آمد. برای این سخنرانی‌ها از یادداشت‌ها و مقالات کوتاهی که بین سال‌های 1978 و 1982 در طی سمینارهای بین‌رشته‌ای درباره فلسفه متاخر هایدگر به طور کلی، و فلسفه زبان و هنر او به طور خاص نوشته بودم، استفاده کردم. شرکت کنندگان در این سمینارها شامل اعضای هیئت علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی مرتبط با علوم، هنر، ادبیات، نقد ادبی، تاریخ هنر، آموزش هنر و فلسفه بودند. در هر دو نوبت تلاش ویژه ای کردم تا کسانی را که هنوز دانش تخصصی از فلسفه هایدگر نداشتند، با طرز تفکر متأخر او آشنا کنم. در این تلاش من با این اعتقاد هدایت شدم که ما به عنوان یک گروه باید دقت، دقت، وضوح، وفاداری و عمق را هدف قرار دهیم و در عین حال با فاصله گرفتن، دیدگاه هایدگر را با عقاید فیلسوفان و متفکران دیگر مقایسه کنیم. و حس مناسب انتقاد را در خود پرورش دهید. در طول سال‌ها برای من روشن شده است که در میان فیلسوفان حرفه‌ای، منتقدان ادبی، محققانی که به تاریخ هنر و آموزش هنر و دانشمندان رشته‌های مختلف اهمیت می‌دهند، بسیاری از علاقه‌مندان به «فلسفه هنر هایدگر» هستند. من همچنین متقاعد شده ام که بسیاری از این محققان فداکار اغلب در درک سخنرانی های هایدگر در مورد هنر و آثار هنری مشکل دارند. این قابل درک است.

This book grew from a series of lectures presented in 1983 in the context of the Summer Program in Phenomenology at The Pennsylvania State University. For these lectures I made use of notes and short essays which I had written between 1978 and 1982 during interdisciplinary seminars on Heidegger's later philosophy in general, and on his philosophy of language and art in particular. The participants in these seminars consisted of faculty members and graduate students concerned with the sciences, the arts, literature, literary criticism, art history, art education, and philosophy. On both occasions I made a special effort to introduce those who did not yet have a specialized knowledge of Heidegger's philosophy, to his later way of thinking. In this effort I was guided by the conviction that we, as a group, had to aim for accuracy, precision, clarity, faithfulness, and depth, while at the same time taking distance, comparing Heidegger's views with ideas of other philosophers and thinkers, and cultivat­ ing a proper sense of criticism. Over the years it has become clear to me that among professional philoso­ phers, literary critics, scholars concerned with art history and art education, and scientists from various disciplines, there are many who are particularly interested in "Heidegger's philosophy of art". I have also become convinced that many of these dedicated scholars often have difficulty in understanding Heidegger's lectures on art and art works. This is understandable.