دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Heidegger et le problème de l'espace
دانلود کتاب هایدگر و مسئله فضا
مشخصات کتاب
Heidegger et le problème de l'espace
ویرایش:
نویسندگان: Franck. Didier
سری: Arguments (Éditions de Minuit)
ISBN (شابک) : 9782707338181, 2707310654
ناشر: Editions de Minuit
سال نشر: 1986;2016
تعداد صفحات: 0
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 221 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 34,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب هایدگر و مسئله فضا: کتاب های دیجیتال، هایدگر، مارتین، -- 1889-1976. -- Sein und Zeit
در صورت تبدیل فایل کتاب Heidegger et le problème de l'espace به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هایدگر و مسئله فضا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب هایدگر و مسئله فضا
تحلیل هستی که هستی و زمان ایجاد می‌کند، معنای زمانی موجودی که ما هستیم، از دازاین را با درک هر یک از شیوه‌های هستی آن، و به‌ویژه فضایی بودن، به‌عنوان شیوه‌ای از زمان‌بندی، مشخص می‌کند. اما آیا فضا به زمان تعلق دارد و چرا هایدگر در نهایت تلاش خود را برای بازگرداندن مکان به زمانمندی غیرقابل قبول اعلام کرد؟ فضایی بودن دازاین، که از ظروف موجود درک می‌شود، فضایی دستی غیرقابل تقلیل به زمانمندی را پیش‌فرض می‌گیرد، زیرا دست، گوشت و زندگی را زمان تشکیل نمی‌دهند. اگر زبان مابعدالطبیعه که هایدگر ناتمام بودن هستی و زمان را به حساب آن می نویسد، تحت سلطه معانی فضایی است و ساختارهای اساسی دازاین دلالت بر ارجاع به فضا دارد، این کل پروژه هستی شناسی بنیادی است که زیر سوال می رود. دازاین نمی تواند معنایی انحصاری زمانی داشته باشد و مسئله تجسم ایجاب می کند که هستی انسان بازاندیشی شود، رابطه انسان با هستی و هستی با انسان. همچنین این تعبیر از هستی و زمان باید این امکان را فراهم کند که غایت متافیزیک را از پیدایش مسئله بدن و جسم محدود کنیم. این کتاب در سال 1986 منتشر شده است.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
L’analyse de l’existence que développe Être et Temps établit le sens temporel de l’étant que nous sommes, du Dasein, en comprenant chacune de ses manières d’être, et notamment la spatialité, comme un mode de la temporalisation. Mais l’espace relève-t-il du temps et pourquoi Heidegger a-t-il finalement déclaré irrecevable sa propre tentative de reconduire la spatialité à la temporalité ? La spatialité du Dasein, comprise à partir des ustensiles à portée de main, présuppose un espace manuel irréductible à la temporalité puisque la main, la chair et la vie ne sont pas constituées par le temps. Si la langue de la métaphysique, au compte de laquelle Heidegger inscrit l’inachèvement d’Être et Temps, est dominée par des significations spatiales et que les structures essentielles du Dasein impliquent une référence à l’espace, c’est l’ensemble du projet d’ontologie fondamentale qui est remis en cause. Le Dasein ne saurait avoir un sens exclusivement temporel et le problème de l’incarnation exige que soit repensé l’être de l’homme, les rapports de l’homme à l’être et de l’être à l’homme. Aussi cette interprétation d’Être et Temps devrait-elle permettre de délimiter la fin de la métaphysique à partir de l’émergence de la question du corps et de la chair. Cet ouvrage est paru en 1986.
