Heidegger and the Lived Experience of Being a University Educator

این کتاب معانی زنده بودن یک معلم دانشگاهی را از منظر وجودی بررسی می‌کند. این کتاب درک ما را از تجربیات مربیان در پرتو فلسفه اولیه مارتین هایدگر و بالعکس (که درک ما را از فلسفه هایدگر از طریق تجربیات مربیان باز می کند) غنی می کند. این کتاب همچنین با تکیه بر بینش‌های فلسفی هانس گئورگ گادامر، اهداف و تجربیات «آموزگار» را در زمینه‌های تاریخی و معاصر نشان می‌دهد. با انجام این کار، نویسنده نشان می دهد که یک معلم دانشگاه اساساً با گفتگو و زمان مشخص می شود. این کتاب با الهام از تجربیات خود نویسنده از آموزش توسعه جامعه و جامعه شناسی در یک مدرک لیسانس ویژه کار جوانان، از مربیان دعوت می کند تا فلسفه وجودی را به عنوان ابزاری برای تأمل بر تجربیات خود و ارتباط مجدد با این پرسش که معنای آن چیست، به کار گیرند. یک مربی در دنیای تمرین مشترک آنها. این جلد متفکرانه مطمئناً با تجربیات خوانندگانی که در یک زمینه دانشگاهی تحصیل می کنند، طنین انداز می شود.

This book explores the lived meanings of being a university educator from an existential perspective. The book enriches our understanding of educators' experiences in light of Martin Heidegger's early philosophy, and vice versa (opening our understanding of Heidegger's philosophy through educators' experiences). Also drawing on the philosophical insights of Hans-Georg Gadamer, the book situates the purposes and experiences of the ‘educator’ in historical and contemporary contexts. In doing so, the author reveals that being a university educator is essentially characterised by conversation and time. Inspired by the author’s own experiences of teaching community development and sociology within a youth-work specific bachelor degree, the book invites educators to apply existential philosophy as a tool to reflect upon their own experiences and to reconnect with the question of what it means to be an educator in their shared world of practice. This thoughtful volume is sure to resonate with the experiences of readers who educate within a university context.