Hegemony and Sovereign Equality: The Interest Contiguity Theory in International Relations

«نظریه مجاورت علاقه» که محور اصلی کتاب است، بر این باور است که به جای یک سفر آرام و یک طرفه در طول تاریخ، سفر نوع بشر از آغاز تا کنون او را به طور کلی با سه نوع علاقه روبرو کرده است. اولین مورد علاقه فردی است که هر چند عجیب به نظر برسد، تمایل به تناقض درونی دارد. دوم، منافع جامعه (یا «ملی») است که به دلیل تضاد اراده ها، هماهنگ کردن آن حتی از منافع شخصی دشوارتر است. سومین نفعی است که برای توجیه تأسیس و نگهداری نهادهای فراملی مورد حمایت قرار می گیرد. اگرچه برخی از منافع متضاد هستند، اما به دلیل نزدیکی (یا مجاورت) نسبی آنها، راحت تر از دیگران قابل آشتی هستند.

در ردیابی پیوندهای بین سه نوع وسیع علایق، کتاب با یک بحث فلسفی مختصر آغاز می‌شود. و سپس به بررسی پیامدهای دانش بشری برای آزادی فردی می پردازد. در پس زمینه پرسش های معرفت شناختی و هستی شناختی مطرح شده در فصل اول، این کتاب به بررسی دیدگاه های متضاد در مورد نظریه دولت و به ویژه شرایطی می پردازد که تحت آن، قرار دادن منافع جامعه بر منافع فرد موجه است. . تمرکز فصل چهارم بر درج ثابت حکمرانی فراملی در معادله حاکمیت و تضاد بین ایده آلیست و واقع گرا و بین هر دو و تبیین کانتی برای نظم جدید است. کفایت یا غیر آن توضیحات متضاد تغییر از هرج و مرج به «نظم نوین جهانی» موضوعی است که در فصل های بعدی به آن پرداخته می شود. علاوه بر پیشنهاد یک ابزار تحلیلی جدید برای مطالعه سیاست و روابط بین‌الملل، نظریه مجاورت لنزهای جدیدی را به دولتمردان ارائه می‌کند که با آن می‌توانند تغییرات لرزه‌ای، گیج‌کننده و گاه نگران‌کننده‌ای را که در مقابل چشمانشان آشکار می‌شود، ثبت کنند.

The “interest contiguity theory,” which is the book’s centerpiece, holds that rather than a smooth, one-way cruise through history, humankind’s journey from the inception to the present has brought him/her face to face with broadly three types of interests. The first is the individual interest, which, strange as it may sound, tends to be internally contradictory. The second is society’s (or “national”) interest which, due to the clash of wills, is even more difficult than personal interest to harmonize. The third is the interest espoused to justify the establishment and maintenance of supranational institutions. Though conflicting, some interests are, due to their relative closeness (or contiguity), more easily reconcilable than others.

In tracing the links between and among the three broad types of interests, the book begins with a brief philosophical discussion and then proceeds to examine the implications of human knowledge for individual liberty. Against the backdrop of the epistemological and ontological questions raised in the first chapter, the book examines the contending perspectives on the theory of the state, and in particular, the circumstances under which it is justified to place the interest of society over that of the individual. The focus of the fourth chapter is on the insertion of the supranational governance constant in the sovereignty equation, and on the conflict between idealist and realist, and between both and the Kantian explanations for the new order. The adequacy or otherwise of the conflicting explanations of the change from anarchy to a ‘new world order’ is the subject taken up in the succeeding chapters. Besides suggesting a new analytical tool for the study of politics and international relations, the contiguity theory offers statespersons new lenses with which to capture the seismic, perplexing and sometimes disconcerting changes unfolding before their eyes.