دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [Paperback ed.] نویسندگان: Pierre Macherey, Τάσος Μπέτζελος سری: ISBN (شابک) : 9786185366131 ناشر: Angelus Novus سال نشر: 2019 تعداد صفحات: 336 [334] زبان: Greek فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 5 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Hegel ή Spinoza به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هگل یا اسپینوزا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
به عقیده هگل، اندیشه اسپینوزا هنوز به اندازه کافی دیالکتیکی
نیست. و اگر او خیلی دیالکتیکی بود؟ یا حتی اگر به گونه ای
دیالکتیکی بود که هگل نمی توانست آن را بپذیرد؟ رد این دیالکتیک -
فرض کنیم، دیالکتیکی بدون غایت شناسی - که هگل از طریق اسپینوزا
به آن می پردازد، راهی است که او با مانعی غیرقابل عبور در رشد
اندیشه خود مواجه می شود: این مانع دلیلی است که باید بگوییم برای
آن. نه اینکه او هنوز هگلی نیست، بلکه دیگر نیست.
هگل و اسپینوزا، حتی اگر ملاقاتشان از جانب هگل صورت گرفته باشد،
در قالب یک سوء تفاهم شگفتانگیز ملاقات کردند. اگر واقعاً
اسپینوزا و هگل در یک مسیر، با هم یا پشت سر هم نمیروند، از سوی
دیگر این یک واقعیت است که راههای آنها با هم تلاقی میکردند که
در لحظاتی نزدیک میشدند و سپس در جهتهای کاملاً متضاد دور
میشدند. . از این منظر، به جای مقایسه بین سیستم ها، تلاشی محکوم
به شکست یا موفقیت های بسیار آسان، شاید جالب باشد که به دنبال
نقاط تلاقی فردی بین این دو فلسفه باشیم. همین نکات، احساس آشنایی
عجیبی را که هر خواننده هگلی اسپینوزا و هر خواننده اسپینوزیست
هگل تجربه می کند، توضیح دهد.
Σύμφωνα με τον Hegel, η σκέψη του Spinoza δεν είναι ακόμη
αρκετά διαλεκτική. Και αν ήταν πάρα πολύ διαλεκτική; Ή, έστω,
αν ήταν διαλεκτική με έναν τρόπο που δεν μπορούσε να αποδεχτεί
ο Hegel; Η απάρνηση αυτής της διαλεκτικής –ας πούμε, για να μην
χρονοτριβούμε, μιας διαλεκτικής χωρίς τελεολογία– στην οποία
προβαίνει ο Hegel μέσω του Spinoza, είναι ο τρόπος με τον οποίο
συναντά ένα αξεπέραστο εμπόδιο κατά την ανάπτυξη της δικής του
σκέψης: πρόκειται για το εμπόδιο ενός λόγου για τον οποίο
πρέπει να πούμε όχι ότι δεν είναι ακόμη εγελιανός, αλλά ότι δεν
είναι ήδη πλέον.
Ο Hegel και ο Spinoza συναντήθηκαν, ακόμα και αν η συνάντησή
τους πήρε, από την πλευρά του Hegel, τη μορφή μιας εκπληκτικής
παρανόησης. Αν πράγματι ο Spinoza και ο Hegel δεν βαδίζουν στο
ίδιο μονοπάτι, μαζί ή ο ένας πίσω από τον άλλον, από την άλλη
είναι γεγονός ότι οι διαδρομές τους διασταυρώθηκαν, ότι κάποιες
στιγμές πλησίασαν, για να απομακρυνθούν στη συνέχεια προς
τελείως αντίθετες κατευθύνσεις. Από αυτήν την άποψη, αντί για
μια σύγκριση μεταξύ συστημάτων, μια απόπειρα καταδικασμένη στην
αποτυχία ή σε πολύ εύκολες επιτυχίες, είναι ίσως ενδιαφέρον να
αναζητήσουμε ανάμεσα σε αυτές τις δύο φιλοσοφίες επιμέρους
σημεία στα οποία τέμνονται. Διότι αυτά ακριβώς τα σημεία
εξηγούν το αίσθημα παράξενης οικειότητας που βιώνει κάθε
εγελιανός αναγνώστης του Spinoza και κάθε σπινοζιστής
αναγνώστης του Hegel.