Hayek: A Collaborative Biography: Part XV: The Chicago School of Economics, Hayek’s ‘luck’ and the 1974 Nobel Prize for Economic Science

در 9 اوت 1974، ریچارد نیکسون برای جلوگیری از استیضاح استعفا داد. در 29 آوریل 1975، ایالات متحده از سفارت خود در سایگون خارج شد - اپتیکی که به عنوان شکست برای "راست بین المللی" تعبیر شد. اما در سال 1975، مارگارت تاچر رهبر حزب محافظه کار شد. و در سال 1976 رونالد ریگان تقریباً رئیس جمهور فعلی حزب جمهوری خواه را برکنار کرد. برای «چرخش به راست» جایزه نوبل علوم اقتصادی فریدریش «فون» هایک در سال 1974 بود - که به دلیل استفاده از نظریه چرخه تجاری اتریش برای پیش‌بینی رکود بزرگ اعطا شد: «برای او این یک دفاع ساده از سیستم لیبرال جامعه همانطور که ممکن است گاهی از نسخه های رایج تفکر او به نظر برسد.'
شواهد نشان می دهد که ادعای متقلبانه هایک در اوایل دهه 1930 در دانشگاه شیکاگو کشف شد - اما گزارش نشده است. محتمل‌ترین توضیح، خودسانسوری است - به دلایل درستی ایدئولوژیک، جمع‌آوری سرمایه و احترام باقی‌مانده به دومین استیت. چهار آزمون غیرمستقیم نشان می‌دهد که اقتصاددانان بازار «آزاد» - در موارد دیگر و احتمالاً به انگیزه‌های جمع‌آوری سرمایه - «دانش» شرم‌آور را سرکوب کرده‌اند: که نشان می‌دهد آنها کاملاً قادر به سرکوب «دانش» در مورد عدم پیش‌بینی هایک از رکود بزرگ بوده‌اند. با توجه به جایزه نوبل و در نتیجه توانایی او در دستیابی به مخاطبان گسترده‌تر، هایک از داشتن دو «واسطه» وفادار خوش شانس بود: لیونل رابینز و فریتز ماچلوپ که - و احتمالاً خود را از نظر اجتماعی پایین‌تر می‌دانستند. به "فون" هایک.

On 9 August 1974, Richard Nixon resigned to avoid impeachment; on 29 April 1975, the United States scuttled from their Embassy in Saigon - optics that were interpreted as defeats for the ‘International Right’. Yet in 1975, Margaret Thatcher became leader of the Conservative Party; and in 1976 Ronald Reagan almost unseated a sitting Republican Party President. Pivotal to the ‘turn to the Right’ was Friedrich ‘von’ Hayek’s 1974 Nobel Prize for Economic Science - awarded for having used Austrian Business Cycle Theory to predict the Great Depression: ‘For him it is not a matter of a simple defence of a liberal system of society as may sometimes appear from the popularized versions of his thinking.’
The evidence suggests that Hayek’s fraudulent assertion was uncovered at the University of Chicago in the early 1930s – but not reported. The most likely explanation is self-censorship - for reasons of ideological correctness, fund raising and residual deference to the Second Estate. Four indirect tests suggest that ‘free’ market economists have - in other instances and presumably for fund-raising motives - suppressed embarrassing ‘knowledge’: which suggests that they were perfectly capable of suppressing ‘knowledge’ about Hayek’s non-prediction of the Great Depression.
With respect to the Nobel Prize and thus his ability to reach a wider audience, Hayek was fortune in having two loyal ‘intermediaries’: Lionel Robbins and Fritz Machlup who were – and probably felt themselves to be – ‘socially’ inferior to ‘von’ Hayek.